geen rietjes

Hallo lieve allemaal,

Ik ben alweer een paar dagen in Amed. Een vakantieadres waar ik wel eerder ben doorgereden maar waar ik nog niet eerder een tijdje verbleef. Het is een lange kuststrook met de nodige mooie snorkelspots (van horen zeggen dan) aan een smalle drukke weg. Hotel met uitzicht op zee. En hard op weg een echt eco paradijsje te worden. Zo krijg je geen rietjes in je cocktail en zijn er geen plastic zakjes in de prullenbak op je kamer. Even wennen maar een cocktail zonder rietje smaakt er niet minder om.

Op 6 september besloten Tjeerd (van het scholingsproject), Sigrid en Arthur (mijn lieve nicht met haar man) en ik Lovina in te ruilen voor een paar dagen ergens anders. Adek was natuurlijk weer onze chauffeur. Onderweg hebben we een korte stop gemaakt bij Art Zoo, net buiten Singaraja. Ik ben er een paar keer eerder geweest maar de rest van het gezelschap kende het niet. Een hippie oase, gecreëerd door een, nu bejaarde, kunstenaar van Amerikaanse komaf. Iedereen is altijd welkom en als je zorgt dat je je badkleding aan hebt kun je ook samen zwemmen in het grote zwembad.
http://www.samrohn.com/360-panorama/art-zoo-bali/

S&A en ik hebben Hotel Uyah geboekt. Een andere benaming is Garam, hetgeen zoveel betekent als zout. Er wordt hier zeezout gewonnen en verkocht. Naar ik me heb laten vertellen kun je het verschil proeven tussen zeezout uit Amed en zeezout uit andere plaatsen. Ik heb een kilo gekocht en zal eens gaan proeven. Mocht het niet lekker zijn kan het ook nog als bodyscrub gebruikt worden natuurlijk.

Gisteren was ik weer een halve dag in mijn rol als tourgids. We hadden na stevig onderhandelen een chauffeur gevonden die ons wel vier uur wilde rond rijden. De bestemmingen hebben we zelf bepaald. Allereerst naar Lempuyan. Een tempelcomlex bestaande uit 7 tempels die via eindeloze trappen te bezoeken zijn. Een geoefende klimmer zou er drie uur over doen naar de bovenste tempel. Waarbij je onderweg ook te maken krijgt met steeds agressievere aapjes. Wij hebben de eerste tempel gezien en zijn geen aapje tegengekomen. Deze klim was al meer dan voldoende en het uitzicht spectaculair.

https://www.bing.com/images/search?q=lempuyang+tempel+bali&qpvt=lempuyang+tempel+bali

http://www.balitourism.nl/lempuyangluhur.htm

Mijn reisgezelschap vond dat klimmen wel genoeg en hoopte dat de volgende twee stops minder uitdagend zouden zijn in de hoogte. Helaas. Het klimmen bij de tweede stop was ook inbegrepen. Een rotan huis met allerlei loopbruggen van rotan. Tot ongeveer 50 meter hoog kon je klimmen. Sigrid heeft hoogtevrees en bleef beneden. Zich van tijd tot tijd wel afvragend hoe lang het zou duren voor we weer veilig beneden zouden zijn.

Na een heerlijke lunch was de laatste stop Tirtaganga. Een waterpaleis dat ooit door de Nederlanders als een soort boetedoening geschonken is. Toeristisch is het wel maar omdat de geschiedenis van deze plek ook de moeite waard is vind ik het steeds weer een bezoekje waard. De karpers die in de vijvers rondzwemmen lijken ware oorlogsschepen, zo groot.

Vier uur later, moe en voldaan, wacht het hemelse plekje aan het strand weer op ons. We nemen afscheid van Tjeerd die morgen naar Padangbai verhuist. Maandag gaan wij verder naar Sanur en zetten S&A af bij hun volgende hotel. Ik ga dan terug naar huis naar Lovina.

Terwijl ik dit zit te typen hoor ik op de achtergrond de bijna hypnotiserende klanken van de traditionele muziek die hoort bij een crematie. Er loopt een optocht door de straat. Een hooggeplaatst persoon is overleden. De stoet is heel lang. De muziek is wel een heel stuk beter aan te horen dan de band die gister naast mijn kamer in het restaurant speelde. Ik kon mijn oordopjes niet vinden en lag tot middernacht wakker. Vandaag is het zaterdag en zal er wel weer muziek zijn. Voor donker mijn dopjes maar eens zoeken. Nu op een bedje naar de branding gaan luisteren. Het is tenslotte vakantie.

Iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen....
een dikke kusssss

Alita Toevoeging Sigrid: Gisteren een minitour gemaakt met z'n viertjes. Eerst een tempel bezocht, daarna een soort boomkroonpad en als slot een prachtig waterpaleis dat ooit door de Nederlanders aan Indonesië geschonken is als een soort Wiedergut machung. 4 uur totaal en heftig aangezien mijn darmen na de jetlag aan de beurt waren. Ik wachtte beneden bij het boomkroonpad aangezien en mijn hoogtevrees en mijn darmen het niet aankonden. Er was gelukkig een hurktoilet en dan moet je als 67 jarige en je evenwicht bewaren en goed mikken. Een grote bende!! Ben een kwartier met het kannetje uit de mandi bezig geweest te troep schoon te spoelen. Niets voor Hanneke dacht ik en...eigenlijk ook niet voor mij. Alita en Arthur hebben samen gegeten en een bordje warme rijst met een klontje boter er in voor mij laten klaarmaken. Voor de rest doen we hier niet veel, is ook niet veel te doen. Echt het paradijs voor duikers en snorkelaars. De zee is prachtig en de restaurantjes ook prima. Maandag brengt Adek ons met Alita naar Sanur en ze gaan dan samen terug naar Lovina waar Alita de rest van haar vakantie ook blijft. Dikke kus van ons.voor jullie allemaal.