waarom heet een achtbaan een achtbaan?

Hallo lieve allemaal,

Het is alweer zondag aan deze kant van de wereld. De dagen hier gaan sneller open en dicht dan de bladzijden van een boek. Op de één of andere manier is er wel een verandering in mijn leefpatroon gekomen. Tijdens bijna al mijn vorige reizen was het voor mij altijd rond een uur of zes ochtend. Mijn loopje naar het strand, bakje koffie of twee, soms gebakken banaantjes en dan terug naar mijn hotel voor mijn ontbijt en de baantjes zwemmen. De laatste tijd betrap ik me er steeds vaker op dat ik om zes uur me gewoon nog een keertje omdraai en pas tegen acht uur de zonnegroet ga doen. Want die zon die maakt deze vakantie overuren. En dan mag je best even groeten in de ochtend. Het is misschien de Goden verzoeken maar ik heb nog maar één keer regen gezien. Een druppel of 10 toen we door de "bergen" reden.

De droogte is moordend voor de natuur. En ook "killing" voor het feest op het strand. Elke dag komt er een enorme tankwagen om de parking water te geven. Ik heb dan zo mijn Nederlandse bedenkingen over deze gang van zaken. Nu moeten jullie weten dat het de gewoonte is dat mensen elke dag hun "erf" besproeien om te voorkomen dat het opwaaiende stof door alle kieren het huis binnenkomt. Dan wordt gewoon kraanwater gebruikt. Net als bij ons. Maar om een tankwagen met water te laten komen om een parking water te geven? Terwijl die parking direct naast de zee ligt? Ik sprak mijn verbazing hierover uit tegen één van de organisatoren van het feest. Zou het ook kunnen dat er een pomp wordt gehaald die zeewater op de parking pompt? Een brede lach verscheen op zijn gezicht. Die pomp is wel een heel goed idee. Alleen is die pomp uitsluitend in gebruik bij de brandweer. En hoe corrupt het ook kan zijn. Die brandweer is niet bereid die pomp te verhuren.

Gisteren ben ik even met Adek naar Singaraja gereden. Ik wilde zo graag een nieuwe telefoon....... En niet alleen omdat het zo leuk is om het nieuwste snufje in je handen te hebben. Mijn andere telefoon (ik wil niet zeggen oude, want dat is hij niet) heeft een probleem met de aan en uit knop. Zou hier waarschijnlijk ook wel gerepareerd kunnen worden hoor want ze repareren alles wat bij ons wordt weggegooid. Maar om gewoon het zekere voor het onzekere te nemen besloot ik dus een nieuwe telefoon te gaan kopen. Een mooie grote winkel in Singaraja met de uitstraling van de Mediamarkt in Nederland. Met het verschil dat hier dus alleen maar telefoons verkocht worden. Alle merken. Ik zal er niet verder over uitweiden maar ik ben dus nu de gelukkige bezitter van een nieuwe Samsung S7 Pro. Er kunnen twee simkaarten in en er zit een aparte kaart in die mij voorziet van Internet. Dat koop je hier gewoon in 2,5,10 Gb en als dat op is. Nou dan koop je gewoon een nieuw kaartje.

Na het shoppen hebben Adek en ik nog gezellig even een lokale warung bezocht. Voor het enorme bedrag van Irp 35.000 (EUR 2,21) met zijn tweetjes een super lunch met verse vis, de bijna verplichte witte rijst en een sambal die voor 80 % bestond uit heel fijn gesneden uitjes. 

Omdat de schoolreis van kleine Alita is uitgesteld naar volgende week besloten Adek en ik de kleine te verrassen met een uitstapje naar een mini pretpark. In onze begrippen meer een kermis. Je betaalt toegang en daarnaast betaal je voor iedere attractie waar je in wilt. Als eerste wilde Alita wel in de "rollercoaster" . Een mini achtbaan. Na één rondje besloot de operator de attractie maar stil te zetten om Suci en Alita te laten uitstappen. Ik weet niet wie er het meest bang was maar Alita gilde wel het hardst. Adek vroeg mij hoe deze attractie in Nederland heet. Met de naam "achtbaan" vertaald in het Engels vond ik mezelf wel een redelijke "oen". Waarom hebben wij in Nederland dat ding in 's hemelsnaam ooit achtbaan genoemd? Dat een reuzenrad zo heet is daarentegen wel logisch. Adek met zijn enorme hoogtevrees was nu de klos om mee te gaan. Het was maar goed dat dat ding zo langzaam gaat want zo had ik genoeg tijd om de tissues uit mijn tas te halen en het angstzweet van de gezichten te vegen. Beneden aangekomen waren zowel Adek als Alita wel heel erg trots en bestempelden Suci maar als laf. Als grote trekpleister waren en dan ook nog de botsauto's. BoomBoomCar genoemd hier. Hier mocht ik wel in met Alita. Nou geen denken aan hoor. De veiligheid was prima geregeld maar om nou oma met een meisje van 5 in de autootjes te zetten? Ik weet nog goed hoe ik ooit een keer in Nederland met twee bont en blauwe knieën ben komen te zitten na zo'n ritje. En hier zijn de karretjes nog een maatje kleiner dan bij ons. Met een gebroken arm met vakantie gaan is te doen maar om met twee gebroken knietjes terug te komen is denk ik een dom idee.

Terwijl ik dit zit te typen zie ik twee Belgische toeristen op de oprit van het hotel met twee gehuurde brommers (motoren van 125 cc). Het meisje krijgt het ding niet gestart. Nee, dat lukt ook niet als je de standaard nog uit hebt staan wordt haar verteld. Slimme mensen die ontwerpers. Ben benieuwd of ze eind van de dag heelhuids terug komen. Als het verkeer maar 10% van de drukte van gisteren is dan denk ik dat ze het laatste stuk naar het hotel wel gaan lopen. Wat een gekkenhuis het Lovina Festival. Ben blij dat het vandaag de laatste dag is.

Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen:

een dikke kusssss.

Alita