Van DPS naar KUL

Lieve allemaal, 

We zitten ongeveer op de helft van onze reis. Inmiddels in Kuala Lumpur beland op de 31e verdieping van SOHO suites. Tegenover de Petronas Towers. Maar dat is nu, de 21e oktober. Er is wel het één en ander aan vooraf gegaan. 

Zo waren we drie dagen geleden dolfijnen gaan kijken. Om zeven uur vertrokken. Ja, 's morgens. De zon was al op en het was nog niet al te warm. Na de koffiestop op de boot, compleet met gebakken banaan, op een spiegelglad zeetje kwamen de dolfijnen spelen. Het blijft een geweldig gezicht. Stephen was ook mee en heeft nog even aan de trapeze van de boot gehangen. Omdat hij heel veel moeite had terug aan boord te komen heb ik me er deze keer niet aan gewaagd. Volgende keer maar weer het gewone trappetje mee. Ik vind het zwemmen met dolfijnen toch wel heel leuk. 

Rond half elf waren we terug. En vanaf dat moment stond de wereld even op zijn kop. Wat eerst een roddel leek te zijn bleek in de loop van de dag waarheid. Bagi heeft een ernstig ongeluk gehad en ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis. Bagi is het vriendje van Eva geweest, 22 jaar geleden. We hebben altijd contact gehouden met hem en zijn familie. Van plaatselijke playboy is hij in 22 jaar gegroeid naar een respectabel lid van de gemeenschap. 

Wat navragen geeft inzicht. Hij heeft het ongeluk rond middernacht gehad. Voor de deur van zijn eigen huis. Hersenletsel met bloedingen in de schedel. Eerst met medicijnen proberen het onder controle te krijgen. Als dat niet lukt moet er geopereerd worden. Kosten moeten tevoren betaald worden. Nou ja, de helft dan toch. Irp. 60.000.000. Een kleine €4.000. Na de operatie de andere helft. Ook als je dood gaat. 

Ik word als soort familielid binnengehaald en mag ook op bezoek op de IC. De rest van de familie ligt op een kleed om de hoek op de galerij. Eten en drinken mee. Zelfs een paar kussens. Putu, de dochter van Bagi  komt me halen en brengt me ook terug. Ze rijd met 5 kinderen in de auto. De jongste is 7 maanden en ze geeft borstvoeding tijdens de rit terug. Dat het een handgeschakelde auto is maakt het nog spannender dan het al is. 

Zoals het er tot nu toe uitziet gaat het langzaam vooruit. Hij is soms wakker en eet wat pap. Een ware nachtmerrie voor deze familie. 

Op de 19e houden we nogmaals een feestje ter ere van mijn verjaardag. Suci heeft weer gekookt en we eten op het terras van villa Jaya. We zijn de enige gasten en dat maakt het feestje heel gemoedelijk. Gitaar, songs uit de oude doos, heerlijke vrienden en een klein beetje arak-lemon-honey. Maar ook zonder alcohol is het goed feesten. 

Op de verjaardag van Eva vliegen wij naar Maleisië. Een lange rit en een grote uitdaging voor onze mannen. Special Assistance (=rolstoel met duwer) aangevraagd maar nog niet bevestigd gekregen. Op het vliegveld kunnen we gelukkig wat regelen. Twee rolstoelen, één mannetje om te duwen. De andere rolstoel met Guust erin en tas op schoot, duw ik zelf. De Highland Games zijn er niets bij. Drijfnat van het zweet droog ik voorzichtig op bij een airco paal. 

In het vliegtuig proberen we Guust op te rollen en in een stoel te krijgen. Lukt niet. Met wat schuiven van mede passagiers heeft hij uiteindelijk twee stoelen naast elkaar. Zo kan hij scheef hangen en zelfs wat slapen. 

Het ergste moet nog komen. KUL AIRPORT is mega groot. De mannen moeten nodig plassen en er is opnieuw maar 1 rolstoel met duwer voorhanden. Geduldig blijven we wachten op assistentie. 

Die komt in de vorm van een mannetje van maximaal 50 kilo en een lengte van 1.60.... 

We komen langs rijen wachtenden bij de paspoortcontrole door steeds voorrang te krijgen en de Crew bordjes te volgen. Kopen een Sim kaart en vinden een Grab taxi. Nog snel even geld gewisseld en op pad. 

Ons appartement is geweldig. Prachtig uitzicht en compleet ingericht. Maar wij zijn redelijk uitgeput. Broodje pindakaas en slapen. 

En dan is het de 21e. Het regent niet, we zijn schoon gedouched, de elektronica is opgeladen en we gaan op pad. Op zoek naar iets anders dan een broodje pindakaas.

Morgen meer.

Voor nu een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS 

Alita