Van mango's en vliegen en stormachtige wind.

Lieve allemaal, 

Vrijdag: na een vermoeiende nacht met stormachtige wind, weinig slaap, stappen Adek en ik op de motor voor een nieuwe ontdekkingstocht. De bestemming is door Adek voorbesproken met Suci. Voor mij geheim. Eerst even een korte stop om euro's te wisselen voor roepia's. De koers wordt steeds beter. Voor 1 euro krijg ik nu 15.300 roepia. Geld op zak en rijden maar. Een vreemd gevoel om als miljonair rondgereden te worden op een motor. 

We zitten in het noorden van Bali en rijden langs de kust richting Sererit. Daar slaan we links af de heuvels in. Smalle wegen en schitterende vergezichten. Foto's maken laat ik achterwege. Prachtige sawa's. Kleurrijke huisjes. En een enorme diversiteit aan bomen en struiken langs de weg. Bamboe die tot in de hemel lijkt te groeien. Door de wind lijkt het geluid van de bewegende bladeren van de bananenbomen op een stortbui van regen. 

Op de terugweg uit de bergen/ heuvels passeren we de grens tussen de provincie Buleleng en Tabanan.  Waar de overheid van de ene provincie veel waarde hecht aan onderhoud van wegen besteedt de andere overheid zijn geld op een andere manier. Resultaat: van een asfaltweg komen we op een boerenpad. Hobbels en bobbels en stijl naar beneden. Eindigend op een brug die betere tijden heeft gekend. In de verte zie ik weer asfalt. Wat kan een mens gelukkig zijn met asfalt in het vizier. Het begint langzaam wat te regenen. Tijd voor een stop met verse jus van mango. Zodra we afgerekend hebben, 12.000 voor twee drankjes, is het weer droog. Soms kom ik iets tegen dat ik herken. Of is dat verbeelding? 

Bij de volgende stop is het tijd om te eten. Ja hoor, alweer nasi goreng. En alweer heerlijk. Begin van de middag zijn we moe en voldaan thuis. 

We hebben nog tijd om even te relaxen. Voor het avondeten worden we bij Mawel en Tanja verwacht. Wij nemen blikjes Iers bier mee, een bak mango en natuurijk de stroopwafels waar zo naar uitgekeken is. Lekker internationaal gegeten en gedronken. Gitaar muziek, meezingen en ook een serieuze discussie over Poetin, Tanja is Russisch van geboorte. 

Vergeet ik nog bijna de overstekende varaan. Ik zag hem of haar in maart ook al eens. Hij is dikker en langer geworden. Ik schat 1.5 meter. En hij stak ons pad over toen we net op weg waren. Vlak voor de motor. Adek heeft een goede reactie snelheid. Anders was de dag toch anders verlopen.

Wat een bijzondere dag was het weer. En die vliegen en mango's? Die zie je in hetzelfde seizoen. Nu dus. We zijn achteraf blij met de stormachtige wind. Dat scheelt toch heel wat overlast. 

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen een dikke KUSSSS 

Alita

Voor de aflevering van morgen: een gele truck, een grote sprong in het zwembad en een afscheid van dit leven op Balinese wijze.