De TV is foetsie

Goedemorgen allemaal!

Mijn jetlag is inmiddels over. Vannacht heerlijk geslapen. Ik heb genoten van een super diner bij Suci en Adek. Met mijn favoriete sambal tomaat en tempeh goreng. Half tien in bed. Maar mijn brein werkte nog wel een uurtje door.  Een neef van Adek had een heel ernstig motor ongeluk gehad gisteravond. Geen helm op, met als gevolg een gekraakte schedel en een hersenbloeding. Lijkt hetzelfde scenario als vorig jaar met Bagi. Een uurtje voordat het gebeurde had ik nog een heel gesprek met wat locals over de regels betreffende het dragen van een helm. De plicht om die te dragen bestaat al heel lang. De handhaving hierop is de laatste weken flink aangescherpt. Vooral toeristen zijn in het vizier bij de politie. Bij de lokale bevolking is de noodzaak nog niet echt binnen gekomen. "Ach, het is maar een klein stukje rijden....." De ongelukken waar ik van weet zijn allemaal vlakbij huis gebeurd. De klap was niet minder dan ver van huis. De fatalistische insteek van "dat is karma" heb ik niet.

Maar genoeg daarover voor nu. 

Mijn kast in mijn kamer is bijna helemaal ontdaan van alle cadeaus die ik bij me had. Stroopwafels uitgedeeld. Kaas en baccardi in de koelkast. Schoenen voor Ana afgeleverd. Kleding voor Alita, draadloze koptelefoon ook voor Alita en de eerste sieraden uit Brazilië ook al bij nieuwe eigenaren. Ruimte in de kast en in mijn hoofd. 

En dat mijn jetlag bijna over is bleek vanmorgen. De tv die hier aan de muur hing is verdwenen. Dat zag ik nu pas.

Voor iedereen een dikke knuffel, en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS. 

Alita