Er is altijd wel een feestje van te maken

Hallo lieve allemaal,

Het feestbeest zit weer achter de laptop. Deze keer bewapend met een extern geheugen in de vorm van een schriftje dat al jaren met me mee reist. Hierin kan ik, als ik het niet vergeet, wat aantekeningen maken zodat mijn krantjes van voldoende onderwerpen zijn voorzien. 

Een rode draad deze keer is het t-shirt dat gemaakt "moest" worden. Hennie heeft haar kleinzoon Pim mee met vakantie en die werd op 1 mei 17 jaar. Mia en ik besloten dat daar een cadeautje bij hoort. Als ik tijdens een paar rondjes zwemmen met Pim en mijn Nederlandse nieuwsgierigheid er nog niet achter ben wat hij een leuk aandenken aan Bali zou vinden besluiten Mia en ik zelf maar iets te bedenken. Een t-shirt met een persoonlijke print om hem een aandenken te geven aan zijn eerste reis door Bali. Aan mij te schone taak om op zoek te gaan naar een printshop die dit kan maken. De tekst aan de voorkant moet worden "been there, seen it, done it"  En aan de achterzijde Bali.

Vol goede moed ga ik op pad. Het is zondag en op dinsdag hebben we het nodig. Moet toch lukken? Als ik zo ongeveer het halve dorp heb gevraagd waar...... en steeds het antwoord krijg: in Singaraja maybe besluit ik bij Global Village binnen te stappen. Een koffietentje dat ook eco verantwoorde t-shirts verkoopt. Met in gedachten dat zij toch ook wel iemand zouden kennen die een keer een ander t-shirt wil bedrukken.  Met de goedlachse jongen die mij mijn welverdiende koffie brengt deel ik mijn wanhopige verhaal. Ik wil echt niet de halve stad door rijden om op zoek te gaan naar een printshop die mijn bestelling kan maken. 

Zijn kennis van de engelse taal is minimaal. Ik scheur uit mijn aantekeningenshrift één van de laatste lege bladzijden en teken een t-shirt. Schrijf erbij colour : black, man size M en de tekst die ik erop wil hebben: tekst colour white. Hij zal eens voor me kijken of hij iets kan betekenen. Nog geen twee minuten later zie ik hem met de kok op een brommer vertrekken. Een kwartier later zijn ze terug. Het kan! Bij de leverancier die ze zelf gebruiken kan het geregeld worden. Ze moeten het alleen nog even aan de baas vragen. Morgen hoor ik meer. We delen contactgegevens en ik krijg de belofte dat ik maandagmiddag meer hoor. Nou ja als het niet lukt kunnen Mia en ik altijd nog een gedecoreerde kokosnoot kopen toch?

Op maandagmiddag krijg ik een telefoontje. Het t-shirt is klaar. Ik vertel dat ik het om vijf uur kom halen. En het is precies geworden zoals besproken. Mooie kwaliteit shirt ook. Een beetje beschroomd overhandigd hij me de rekening. We hadden het niet over een prijs gehad. Of het toch niet te duur is geworden? Irp 115.000. Nou nee, ik vind EUR 6,85 een prima prijs. Het shirt is uniek immers? Nog wel dan toch. Want de printer vond de bedrukking zo leuk dat hij er gelijk maar twee heeft gemaakt. Om te kijken of het verkocht kan worden. Volgend jaar ligt het hier vast op de markt.

Op maandagavond hebben we het eerste feestje van een serie van 4. Mawel nodigt ons uit om gezellig even bij hem en Tanja te crashen. Ik neem de uit Nederland meegebrachte kaas en stroopwafels mee. Tanja had wijn gehaald volgens Mawel. Als we bij hun huis aankomen is Tanja behoorlijk over de rooie. Hoe kan die vent van haar het in zijn hoofd halen om ons uit te nodigen als ze niet eens de gelegenheid heeft gehad een uitgebreide maaltijd te koken? Het kostte heel wat overredingskracht om duidelijk te maken dat we het prima vinden als er eens geen diner voor ons klaar staat. We hadden trouwens al gegeten. En als ze dan zo nodig wil koken kan dat toch ook een andere dag wel? Dat wordt dus vanavond.

Gisteravond was het feestje voor Pim op het strand. Compleet met een rijsttafel voor een man of 10, muziek en een kampvuur. Alsof we terug zijn in de jaren 60. De manier van feestjes vieren blijft onveranderd en super gezellig. Dat we bij het kaarslicht bijna niet kunnen zien wat er op ons bord ligt doet aan de smaak niets af.

Je hoeft hier nooit honger te hebben. Er is altijd wel ergens iets te eten en je bent altijd wel ergens welkom. Ik had bij de lunch ook al zo uitgebreid genoten. Budi, of Wajang Raki zoals hij onder de lokale bevolking wordt genoemd, had mij "gevonden". Het is een vakantievriendje van Maartje van 16 jaar geleden. Vorig jaar kwamen we elkaar hier tegen en sindsdien is hebben we weer contact. Hij neemt me eerst mee op zijn off the road motor om naar de garage te rijden waar zijn truck geparkeerd staat. Er moest een nieuw geluidje toeter in. Het blijkt dat hij een politiesirene heeft laten plaatsen die op weg naar Ikan Bakar, het visrestaurant, uitgebreid getest werd. Knipperlichten aan en sirene laten loeien. Iedereen gaat inderdaad aan de kant als we eraan komen. Ik vraag hem wat hij doet als er een echte politieauto aankomt en hij wordt aangehouden. Nou dan laat ik mijn ID zien. Ja leuk, maar je bent toch geen collega agent? Nee dat niet. Maar wel de zoon van één van de meest invloedrijke mensen uit de buurt. Rijk was zijn vader ook ooit. Hij had zes vrouwen. En dan heb je als zoon wel zo wat voordelen. We hebben heel wat bij te praten tijden de lunch. De vissen heeft hij uitgezocht. Twee om soep van te maken en een grote voor op de gril. Het zijn ware tovenaars hier. 

Het vierde feestje was ook gistermiddag. Met Alita Jr. Ze heeft voor het eerst los gezwommen! Na een jaar onderbreking had ze na vier zwemlessen van een half uurtje voldoende zelfvertrouwen. Ze springt vanaf de kant zeker anderhalve meter ver en vindt het tijd dat ik haar niet opvang. Zo af en toe moet ik haar nog even streng toespreken. Vingers bij elkaar Alita. En rustig uitdrijven..... Ze zwemt los. Zes jaar en drie dagen oud. Dat verdient een milkshake. Adek verdient ook een compliment als vader. Hij heeft zich op niet één moment bemoeit met de voortgang van de les. En maakt een filmpje om aan Suci te laten zien. We zijn allemaal zo trots. 

Wat verder op het programma staat

* vrijdagochtend vissen * bezoeken Window on the World School * bezoeken Banjar / samenwerken? * plaatselijke dansschool * bezoeken bejaardenhuis

En er zal vast nog wel het een en ander aan worden toegevoegd.

Voor nu, voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen..... een dikke kusssss

Alita

@ Maartje: kokosolie is binnen. Vers geperst. Kosten 1,50 (euro)