Zoveel te vertellen

Hallo lieve allemaal, 

De tijd vliegt. En wij vliegen mee. De 17e aangekomen in lovina. Maar eerst neem ik jullie nog even mee naar ons luxe resort. De dag voor ons vertrek hebben we onszelf getrakteerd op een massage. Ook dat was een bijzondere belevenis. We hebben in Nederland van die wegwerp overschoenen. Die bijvoorbeeld in zwembaden gedragen worden. Hier hebben ze van datzelfde spul ondergoed. Okay, we zijn niet naakt. Voelt wel zo. Onder de massage bank staat ter hoogte van de uitsparing voor het gezicht een bakje met heerlijke geurige vloeistof. Om high van te worden. En de geluiden veranderen van vogels die zingen in een tropische regenbui. Die precies op tijd stopt. Na een uur is het weer droog en zonnig. Tja, en dan het eten daar. Smakelijke plaatjes en een goddelijke smaak. We zijn geen luxe poezen maar dit went heel snel. 

Suci haalt ons de 17e op om ons naar huis te brengen. Weg van alle luxe. Terug naar Lovina. Nog een stop in Pupuan waar we de witte liggende boedha bezoeken, de duiven voeren en onszelf ook trakteren op een lekkere lunch. In de middag bezetten we de kamer. Deze keer delen we het bed. 

Wat er eergisteren op het programma stond ben ik even kwijt. De dag was goed gevuld met kletsen, wandelen en eten. We maken een afspraak om dolfijnen te gaan kijken met Putu Nemo. Adek laat zich niet zien of horen. Van 7 tot 12 zijn we op zee. Hangend aan de trapezes zien we tientallen dolfijnen. Een indrukwekkende gebeurtenis om dolfijnen van zo dichtbij te zien spelen. Met de buiken tegen elkaar doen ze ook romantisch. De kids kijken toe en buitelen om de paartjes. 

Erik, de vriend uit een mooi verleden, heeft een dagje vrij en is naar lovina gekomen om zijn familie te bezoeken. Daar horen wij inmiddels ook bij. We worden gevraagd mee uit eten te gaan. Met moeder, tante, neefjes en nichtjes. We gaan naar een wel heel bijzonder visrestaurant. De rijst ligt op een bordje en op een stuk "tafelkleed" worden de vissen, kreeft, mosselen, kokkels en groenten in een pittige saus uitgestort. Maartje en ik zijn de enige toeristen. 

De kosten van deze hele dag zijn Irp 0. We zijn familie snap je? Die betalen niets. Niet voor de boottrip, niet voor het eten. 

Morgen is het zondag en we gaan naar de kerk. De dienst begint deze keer om 07:30 uur. Morgenavond eten met Tanja en familie. Maandag naar het weeshuis en woensdag staat duiken op het programma. En nu regent het. Het sporten van Alita jr. zal wel vervallen. Ze doet getball, een soort hockey denk ik. Dat kan beter niet op nat gras. Wie weet de het straks weer droog. Dan veranderen de plannen weer. 

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS 

Alita