Wat fijn te lezen dat door jouw toedoen er een ceremonie gehouden is voor Marjolein op dezelfde tijd dat er afscheid werd genomen van Marjolein. Zo zou ze het absoluut gewild hebben. Het afscheid in Nederland was heel bijzonder. We hadden een goede uitvaartverzorgster, een vrouw, en die heeft het uitstekend gedaan. De zang etages van Isabel heeft het Ave Maria gezongen en laat ik dat nou net op een briefje hebben zien staan dat marjolein als muziek o.a. Het Ave Maria wilde. De meeste mensen, en dat waren er heel veel konden het niet droog houden. Er werd ook een Salsanummer gespeeld (wens van Mar) en er zijn een aantal toespraken gehouden door o.a. Haar studievriendinnen, een collega van Holland Casino en ook de twee meiden hebben een toespraak gehouden. Dit gebeurde allemaal in een kerk omdat de aula bij de begraafplaats te klein was voor een groot aantal mensen. Na de dienst richting Laren voor de begrafenis. De kist waarin Marjolein lag was blauw zoals ze dat wilde en Camille had er een duif op geschilderd PRACHTIG! Op de knoppen van de kist hadden we ook allemaal duifjes gelijmd. Heel veel bloemen, helaas ook veel regen op dat moment. Daarna naars de aula voor koffie en broodjes. Vervolgens zijn we met een klein select vezelde hap naar de poffertjeskraam gegaan om poffertjes te gaan eten. Dat kon Marjolein elke dag wel dus vandaar. Toen naar huis en 's-avonds met de twee meiden nog bij een Indisch restaurant wezen eten. Marjolein kwam daar ook vaak en natuurlijk de vraag toen we binnen kwamen waar ze was. Isabel is dezelfde avond gelijk met Afra meegegaan en Camille kan voorlopig tot ze een kamer heeft bij een andere vriendin. Deze week blijven we nog bij haar en dan gaat het hele circus beginnen. Het is zo vreemd in huis. De ziel is weg en. Dat geeft een naar gevoel. Je zult van Hennie ook wel het een en ander horen.
Het leven gaat weer verder maar ze is geen moment uit onze gedachten.
»
Wat fijn te lezen dat door jouw toedoen er een ceremonie gehouden is voor Marjolein op dezelfde tijd dat er afscheid werd genomen van Marjolein. Zo zou ze het absoluut gewild hebben. Het afscheid in Nederland was heel bijzonder. We hadden een goede uitvaartverzorgster, een vrouw, en die heeft het uitstekend gedaan. De zang etages van Isabel heeft het Ave Maria gezongen en laat ik dat nou net op een briefje hebben zien staan dat marjolein als muziek o.a. Het Ave Maria wilde. De meeste mensen, en dat waren er heel veel konden het niet droog houden. Er werd ook een Salsanummer gespeeld (wens van Mar) en er zijn een aantal toespraken gehouden door o.a. Haar studievriendinnen, een collega van Holland Casino en ook de twee meiden hebben een toespraak gehouden. Dit gebeurde allemaal in een kerk omdat de aula bij de begraafplaats te klein was voor een groot aantal mensen. Na de dienst richting Laren voor de begrafenis. De kist waarin Marjolein lag was blauw zoals ze dat wilde en Camille had er een duif op geschilderd PRACHTIG! Op de knoppen van de kist hadden we ook allemaal duifjes gelijmd. Heel veel bloemen, helaas ook veel regen op dat moment. Daarna naars de aula voor koffie en broodjes. Vervolgens zijn we met een klein select vezelde hap naar de poffertjeskraam gegaan om poffertjes te gaan eten. Dat kon Marjolein elke dag wel dus vandaar. Toen naar huis en 's-avonds met de twee meiden nog bij een Indisch restaurant wezen eten. Marjolein kwam daar ook vaak en natuurlijk de vraag toen we binnen kwamen waar ze was. Isabel is dezelfde avond gelijk met Afra meegegaan en Camille kan voorlopig tot ze een kamer heeft bij een andere vriendin. Deze week blijven we nog bij haar en dan gaat het hele circus beginnen. Het is zo vreemd in huis. De ziel is weg en. Dat geeft een naar gevoel. Je zult van Hennie ook wel het een en ander horen.
Het leven gaat weer verder maar ze is geen moment uit onze gedachten.
Liefs Yvon.