Een borrel tot de bui komt

Hoi lieve allemaal. 

Gisteren was een dag vol plannen die één voor één in het water vielen. Afspraak maken om dolfijnen te gaan zoeken? Ik neem me voor dat nooit meer uit te stellen tot later. Later is nu of morgen en dat lukt niet. Motor stuk, ceremonie en de beste smoes van allemaal, bewaard voor Pasen? Eén klant is geen klant. Ben gedegradeerd tot ei! Voorlopig hoop ik dat ik zondag mee kan. Daarna alles in mijn koffer en om 12 uur rijden. 

Als ik gisteravond bij Taman Bali een fish curry eet gaat mijn telefoon. Tanja. Of ik in de buurt ben en zin heb bij warung Koming wat te komen drinken. In de buurt ben ik niet maar er is altijd wel vervoer. Dat komt in de buurt. Ik tref Tanja en Mawel aan de drankjes. Een blikje lemon nog wat van de warung en uit de tas van Tanja de arak. Uit een waterflesje. Half om half in een glas. Ik bestel maar gewoon cola. Van de warung. Zo verdient Koming niet veel. Eigen drank meenemen is hier heel gebruikelijk. Het wordt lokaal illegaal gestookt. Waar is de tijd gebleven dat Tanja uitsluitend arak dronk uit gelabelde flessen? En de tijd dat ze helemaal uit haar dak ging bij de gedachte magic mushrooms te nuttigen? 

Als er donder en bliksem uit de hemel komt brengt Mawel me naar "huis". Het begint te regenen. Hij belooft Tanja om haar op te halen zodra hij mij heeft afgezet. Hij mist de afslag naar mijn hotel en ik vraag wat de bedoeling is. Maar goed, ik ben veilig thuisbezorgd. Als hij weg rijdt zeg ik hem zijn vrouw niet te vergeten. Het gaat inmiddels steeds harder regenen. 

Op mijn kamer overdenk ik mijn dag. Het drankgebruik van Tanja. En de wens van magic mushrooms. Het spookt door mijn hoofd. Dat Mawel onderweg terug tegen me zegt dat dit ook een gevolg is van die kl#*@ oorlog raakt me nog het meest. 

Voor nu voor allemaal een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen een dikke KUSSSS 

Alita