diner: een boterham met Nutella

Hallo lieve allemaal,

Het is inmiddels dinsdag en ik bivakkeer sinds gisteren weer in Rumah Lotus. Mijn "eigen huis". Zo voelt het inmiddels in elk geval wel.

Eigenlijk hoor ik nu richting strand te gaan om ergens avondeten te scoren. Maar omdat het sinds vier uur vanmiddag om de haverklap met bakken uit de hemel regent blijf ik lekker thuis met een boterham met chocoladepasta. Ik draai alles even om vandaag. Vanmorgen bestond mijn ontbijt uit nasi kuning. Nadat ik dus bij de 3 maanden ceremonie was geweest.

Vanmiddag ben ik even naar de stad geweest om twee toiletten te kopen. Hoe leuk is het dan om de beledigde toerist uit te hangen. Mevrouw de verkoopster vond dat het bezorgen van de wc's niet in de prijs was inbegrepen. Waarop Pascal (die me er naartoe heeft gereden op de brommer) en ik onafgesproken een toneelstukje op hebben gevoerd. Ik speelde beledigd, Pascal vertaalde: als dit de service is wanneer we twee toiletten kopen..... dan wil mevrouw hier niet kopen. Ik was al op pad naar buiten toen we werden teruggeroepen. Morgen om 13:00 uur, komt dat uit?

Hetzelfde gebeurde nog een keer toen we iemand zochten om te installeren. Er ging binnen vijf minuten bekvechten 100.000 van de prijs af. En dat is 1 derde!!

Wat een gevechten moet je soms leveren om tot een eerlijke prijs te komen. Een schrille tegenstelling met wat ik gisteren mee maakte. Samen met Putra ben ik op de brommer naar Dencarik gereden. Hij kent daar een familie die wel wat hulp kan gebruiken. Nadat de hellingsgraad te groot werd om verder te rijden zijn we verder gelopen om aan het eind bij een open riool aan te komen. Over het betonnen randje als ware evenwichtskunstenaars lopen is inmiddels al gewoon aan het worden. Ik was wel blij dat Putra toch af en toe een handje toestak. Ook die betonnen rand heeft de neiging af te brokkelen en als er dan nog maar een randje van 10 centimeter breed over is.... 

De familie die we bezochten had geen geld, geen huis, twee kinderen en twee jonge hondjes. En twee koeien die voor de baas verzorgd moeten worden. Het vooruitzicht dat ik ze mocht bieden: jullie krijgen ook een biggetje maakte dat de tranen in de ogen kwamen en het laatste trosje rambutan was voor Putra en mij. De meegeleverde mieren lopen nu nog af en toe uit mijn tas.

Bijzondere dagen zijn het.

@ Yvonne: was is de pincode van van de Samsung telefoon? We krijgen hem zonder pincode niet aan de praat :-(

@Yolanda W: van het geld van jouw donatie heb ik een bedrag gereserveerd om medicijnen te kopen voor een gehandicapt meisje dat door een overdosis aan antibiotica na haar geboorte en slechte voeding een enorme achterstand heeft opgelopen. Ze krijgt nu een extra dosis (kinder) vitamines om haar weerstand wat op te krikken. De rest van het geld gaat naar het biggetje voor het gezin in Dencarik.

@ Tjeerd: maandag ga ik naar de school waar Putri vanaf juli naar toe gaat. Ik begreep dat de maandelijkse kosten 80.000 zijn maar het bedrag per jaar moet ik nog achterhalen. Je hoort nog van me.

@ Riet en Gerard: als er een foto bij mijn overzicht zit die jullie leuk vinden als tuindoek laat mij het nummer van de foto dan even weten.

Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke kussss

Alita

PS, ik ga proberen voor de volgende onweersbui nog wat foto's te uploaden.