mag ik dan bij jou
5 oktober 2014 - Lovina, Indonesië
Goedemorgen lieve allemaal,
Ik word al iets meer actief! Dank zij Maartje, die me als verjaardagscadeau een yogales cadeau deed. Vanmorgen zoals altijd eerst naar het strand om daar de eerste koffie te gaan drinken. Na twee dagen is het al zo gewoon dat de verkoopster als ze me ziet aankomen de koffie al inschenkt. Nee, niet waar. Ze schept de koffie in een beker, doet er een heel klein beetje suiker bij want anders is het wel heel erg sterk en schenkt er kokend water op. Water koken op het strand doe je door tussen een paar stenen een vuur te maken waarbij de stenen net ver genoeg uit elkaar liggen om als steun voor een zwarte ketel te dienen. Dan kun je het vuur aan de gang houden door een droge tak steeds een beetje verder te schuiven als het vuur dreigt uit te gaan. Zien jullie het plaatje voor je? Goed, de koffie zit dus in de beker en het kokend water gaat erbij. En dan flink roeren en geduldig wachten tot de koffieprut weer gezakt is. De koffie is dan ook ongeveer op de juiste temperatuur. Maartje en Joost zijn ook op het strand. Een flinke workout om 7 uur 's morgens. Joost hangt zelfs als een aap in een boom te slingeren. Niemand die ervan opkijkt. Maartje heeft zelfs gezwommen met Mira en de kinderen. Het is een soort heilige dag vandaag schijnt het. Zowel voor moslims als hindoes. Later meer hierover. Na het strand terug naar Villa Jaya voor het ontbijt. Zelfs Guust is vandaag uit zichzelf wakker geworden en verschijnt geschoren en wel aan tafel. We discussiëren over het programma voor vandaag. Wel of niet naar de yogales en als we dat gaan doen, doen we het vervoer dan zelf (samen op de brommer), gaan we lopen of laten we ons brengen? Zware gesprekken toch? Resultaat is dat Guust vindt dat ik geen brommer mag rijden, ondanks mijn motorrijbewijs, Maartje wel (zonder motorrijbewijs) en mij zelfs achterop mag nemen. Mag ik dan bij jou.....? Joost zoekt de muziek erbij en we vinden alles prima. Dank aan Claudia de Breij. Het is ongeveer 2,5 kilometer naar het yogacentrum van de Nederlandse Yvonne. Onderweg ziet Maartje een schaap (kan ook een geit zijn) die op pad is om saté te worden. Zachtzinnig is het allemaal niet. Maar goed, dierendag is geweest. We zijn de enige twee leerlingen vandaag. Maartje iets meer gevorderd dan ik. Gelukkig weet ik toch wel 80% van de oefeningen goed te doen en voel ik me na een uur helemaal gelukkig. Mijn lijf is klaar voor een nieuwe dag en mijn geest houd het tempo goed bij. Op de terugweg zien we het schaap, of de geit, niet meer. Plotseling slaat Maartje met de brommer linksaf. Ik ben verrast en zeg dat ik het wel op prijs had gesteld als ze het me even had gezegd. Dan had ik mijn hand uit kunnen steken. Het antwoord: "ik wist nog niet dat ik linksaf zou gaan". Onvoorspelbare Goden hier zeg. Langs de "boulevard" wacht Erik ons op om goed te maken wat fout was gegaan. Hij had Maartje twee horloges en een zonnebril verkocht tegen een veel te hoge prijs. Mijn mening dan. Hij was vergeten dat het mijn dochter was.....Met een extra zonnebril en twee armbandjes als goedmakertje stranden we zonder problemen bij
warung Koming. Koffie, nasi tjampoer, pisang goreng en een flesje Yakult. De lunch is om 11.30 uur al weer achter de kiezen. Naarmate de dag vordert eet ik steeds minder valt me op. Of dat nou komt omdat de yogales mijn darmen meer ruimte heeft gegeven weet ik niet. Kom ik misschien na de volgende les wel achter. Want die yogales is wel voor herhaling vatbaar.
Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke Kussssss
Alita PS Jacqueline: boven in het scherm vindt je het tabblad foto's. Daar selecteer je het album "oktober 2014"
Ik word al iets meer actief! Dank zij Maartje, die me als verjaardagscadeau een yogales cadeau deed. Vanmorgen zoals altijd eerst naar het strand om daar de eerste koffie te gaan drinken. Na twee dagen is het al zo gewoon dat de verkoopster als ze me ziet aankomen de koffie al inschenkt. Nee, niet waar. Ze schept de koffie in een beker, doet er een heel klein beetje suiker bij want anders is het wel heel erg sterk en schenkt er kokend water op. Water koken op het strand doe je door tussen een paar stenen een vuur te maken waarbij de stenen net ver genoeg uit elkaar liggen om als steun voor een zwarte ketel te dienen. Dan kun je het vuur aan de gang houden door een droge tak steeds een beetje verder te schuiven als het vuur dreigt uit te gaan. Zien jullie het plaatje voor je? Goed, de koffie zit dus in de beker en het kokend water gaat erbij. En dan flink roeren en geduldig wachten tot de koffieprut weer gezakt is. De koffie is dan ook ongeveer op de juiste temperatuur. Maartje en Joost zijn ook op het strand. Een flinke workout om 7 uur 's morgens. Joost hangt zelfs als een aap in een boom te slingeren. Niemand die ervan opkijkt. Maartje heeft zelfs gezwommen met Mira en de kinderen. Het is een soort heilige dag vandaag schijnt het. Zowel voor moslims als hindoes. Later meer hierover. Na het strand terug naar Villa Jaya voor het ontbijt. Zelfs Guust is vandaag uit zichzelf wakker geworden en verschijnt geschoren en wel aan tafel. We discussiëren over het programma voor vandaag. Wel of niet naar de yogales en als we dat gaan doen, doen we het vervoer dan zelf (samen op de brommer), gaan we lopen of laten we ons brengen? Zware gesprekken toch? Resultaat is dat Guust vindt dat ik geen brommer mag rijden, ondanks mijn motorrijbewijs, Maartje wel (zonder motorrijbewijs) en mij zelfs achterop mag nemen. Mag ik dan bij jou.....? Joost zoekt de muziek erbij en we vinden alles prima. Dank aan Claudia de Breij. Het is ongeveer 2,5 kilometer naar het yogacentrum van de Nederlandse Yvonne. Onderweg ziet Maartje een schaap (kan ook een geit zijn) die op pad is om saté te worden. Zachtzinnig is het allemaal niet. Maar goed, dierendag is geweest. We zijn de enige twee leerlingen vandaag. Maartje iets meer gevorderd dan ik. Gelukkig weet ik toch wel 80% van de oefeningen goed te doen en voel ik me na een uur helemaal gelukkig. Mijn lijf is klaar voor een nieuwe dag en mijn geest houd het tempo goed bij. Op de terugweg zien we het schaap, of de geit, niet meer. Plotseling slaat Maartje met de brommer linksaf. Ik ben verrast en zeg dat ik het wel op prijs had gesteld als ze het me even had gezegd. Dan had ik mijn hand uit kunnen steken. Het antwoord: "ik wist nog niet dat ik linksaf zou gaan". Onvoorspelbare Goden hier zeg. Langs de "boulevard" wacht Erik ons op om goed te maken wat fout was gegaan. Hij had Maartje twee horloges en een zonnebril verkocht tegen een veel te hoge prijs. Mijn mening dan. Hij was vergeten dat het mijn dochter was.....Met een extra zonnebril en twee armbandjes als goedmakertje stranden we zonder problemen bij
warung Koming. Koffie, nasi tjampoer, pisang goreng en een flesje Yakult. De lunch is om 11.30 uur al weer achter de kiezen. Naarmate de dag vordert eet ik steeds minder valt me op. Of dat nou komt omdat de yogales mijn darmen meer ruimte heeft gegeven weet ik niet. Kom ik misschien na de volgende les wel achter. Want die yogales is wel voor herhaling vatbaar.
Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke Kussssss
Alita PS Jacqueline: boven in het scherm vindt je het tabblad foto's. Daar selecteer je het album "oktober 2014"
Ik lees je reakties wel hoor maar ik zit op het moment met een behoorlijke keelontsteking en niet veel puf om te schrijven. Blijf genieten he daar. Ik dacht dat ook Eva mee was maar nu snap ik dat alleen Maartje en Joost met jullie zijn. Sampah Jumpah