Een oorverdovende stilte is was volgt op Ogoh Ogoh

Hallo lieve allemaal,

Het is nu half negen 's morgens en behalve de hanen en de vogels is er helemaal niets te horen. Het opstarten van mijn laptop met een zachte "ping" geeft meer geluid dan gisteren. Het is maar goed dat Mata Hari (de zon) geen geluid maakt. Waar het gisteren de hele dag bewolkt bleef met een dreigende regen is het vandaag zonovergoten. Uitzicht op het zwembad vanaf het terras. Zelfs de pomp van het zwembad is uitgezet. Ayu en haar dochter werken vandaag in het hotel en zijn vanmorgen om vijf uur al verschenen. Vanaf zes uur vanmorgen is het stil, tot morgenochtend zes uur. Zolang werken Ayu en haar dochter dus hier want even met de brommer naar huis gaat niet gebeuren.

Nu eerst terug naar gistermiddag. De dag van Ogoh Ogoh waar de hele bevolking zo naar uitkijkt. Over heel Bali zijn naar schatting 7000 standbeelden gemaakt voor de Ogoh Ogoh-processie, waarin onder andere deze grote poppen worden rondgedragen. Deze poppen verbeelden de boze geesten. Elk stadsdeel maakt zijn eigen pop en voert een 30 minuten durende "show" op voor een jury, want het is ook een wedstrijd tussen de stadsdelen.

Eerst komt er een pop gemaakt en gedragen door de jeugd, dan twee vrouwen met een bord met de naam van het stadsdeel en het nummer. Dan volgen er meisjes met fakkels en muzikanten die hard muziek maken. Vervolgens komen er danseressen en een uitbeelding en vertelling van een voor de Balinezen bekend verhaal (bijvoorbeeld uit de Ramayana). De stoet sluit met een enorme pop, die op bamboestokken door een aantal mannen gedragen wordt. Deze pop verbeeld een scène uit het verhaal. Den volgt de stoet van de volgende stadsdelen.

Omdat de jury onder een afdakje bij de stoplichten zit waar de vier stadsdelen via het kruispunt zijn verbonden kun je je voorstellen hoe groot de chaos is op dat punt. Nog los van alles standbeelden die rondgedragen worden is er ook publiek van alle stadsdelen te vinden.

Ik ben blij dat Adek me gevonden heeft voordat de processie van start gaat. Hierdoor ben ik in de gelegenheid nog even op de scooter rond te rijden en foto's te maken van de standbeelden van "mijn" dorp.

Om vijf uur als de processie gaat lopen wordt het voor mij toch wel een tikkeltje te heftig al die boze geesten met publiek en ik besluit terug naar het strand te gaan. Het is nagenoeg uitgestorven op straat op een enkeling na die met een bos brandend gras en een berg kabaal rond zijn of haar huis loopt. De geesten moeten verdwijnen door al dat vuur en kabaal. Bij Bintang Bali aan het strand doen ze hetzelfde dus het is niet alleen voor de gewone huizen maar ook voor hotels en restaurants. Tot in het toilet aan toe. Het personeel gaat met de fakkel en een schaal rond waarop getrommeld wordt. Een van de verkoopsters van het strand is heilig genoeg om de offertjes te zegenen. Het zijn grotere dan gebruikelijk. De Goden worden goed gevoerd.

Als ik bij Bintang Bali aan mijn lemon juice zit, geen suiker, weinig ijs alstublieft, scharrelt er een rode kat rond bij de offers. Hij eet een beetje en ligt vervolgens onder mijn stoel. Gisteren was hij zo levendig en vandaag? Een miezerig hoopje rode vacht dat duidelijk heel veel moeite heeft met ademhalen. Ik heb zo het vermoeden dat de boze geesten bezit hebben genomen van zijn lijfje.

Voor nu is er weer genoeg geschreven. Ik vind het heerlijk jullie reacties te lezen dus blijf dat vooral ook doen. Het is tijd om te mediteren vind ik. Gewoon lekker op mijn rug in het water drijvend of met een beker thee op mijn terrasje.

Iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen..... een dikke kussss,

Alita