Hoe voelt thuis?

Goedemorgen allemaal, 

Ja, wat een vraag om mee te starten. In Nederland sta ik daar niet zo vaak bij stil. En elke keer dat ik naar Bali ga roep ik al weken voor vertrek dat ik naar huis ga. Mijn thuis hier. Waar ik weet dat de koffie, zonder dat ik het bestel, voor me op het tafeltje op het strand wordt neergezet. Precies goed, klein beetje suiker. Niet roeren, er ligt een laagje koffie klei op de bodem van het glas. Thuis, waar ik ontdek dat een eekhoorn die over de electriciteitsdraden huppelt me goede morgen wenst. Ja die maken serieus geluid. Thuis, waar mijn kleindochter Alita alweer behoorlijk gegroeid is. Maat 164 badpak, meegenomen uit Nederland past maar net. En thuis op zondag betekent ook dat de jeugd niet van uitslapen weet. In grote getale om 6 uur aanwezig op het strand. De jongsten hangen wat rond in afwachting van het starten van de gevechtstraining. De trainer zal ze in de loop van de ochtend het dorp laten rond rennen. Als opwarming. De ouderen behangen met loodgordels. Het dorp rond is toch zeker een kilometer of 5. Degenen die niet sporten lijken sigaretten te verhandelen. Thuis, waar Huib en ik het begin van de dag beleven met de overdenking waarom we bij de woorden "me too" direct hashtack # erbij denken en waarom het meervoud van getal getallen is en we ook spreken over "in grote getale". Waar is de 2e letter l gebleven? 

Iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS

Alita