Hij is er nog!
2 november 2015 - Lovina Beach, Indonesië
Lieve allemaal,
Hij is er nog! Het oude mannetje dat aan het strand zulke heerlijke voetmassages geeft. En hij heeft mij voor de komende week weer als klant. Ik begon me al behoorlijk zorgen te maken. Had gehoord dat hij een brommerongeluk had gehad en een week in het ziekenhuis had doorgebracht. En een week in het ziekenhuis hier dat is wat ze noemen "serious bussiness" . Vooral al je zijn leeftijd hebt. Die ik dan wel niet zeker weet maar zo ongeveer tussen de 70 en 90 schat. Gelukkig is hij helemaal hersteld en heeft hij er aan zijn handen niets aan over gehouden. Ik vond hem, of misschien vond hij mij, aan het strand toen ik "toevallig"een uurtje niets te doen had. Met wat gebarentaal was al snel een deal gemaakt. Hij zou mijn voetjes een grote beurt geven. Een uur lang knijpen en kneden in de stilte met alleen het geluid van de zee op de achtergrond. Bestaat er iets mooiers dan deze contaGcten? Zonder dat we het zelfs nog maar over het uurtarief hadden gehad kreeg ik er een massage van mijn handen en armen bij. Anderhalf uur later heb ik met hem afgerekend. Ik gaf hem de hemelse 100.000 Irp. Hij heeft ze ten volle verdiend. En vandaag laat ik mezelf nog maar een keer verwennen. Kan vast geen kwaad toch?
Gisteren heb ik nog wat gewerkt. Een kippenhok gebouwd samen met Adek. Twee verdiepingen hoog. Geheel vervaardigd uit bamboe. Ze zijn hier heel bedreven met bamboe maar ik had wel een belangrijke functie. Ondanks dat ik én vrouw én belanda ben kon ik met de geleende kennis van Guust wat mooie adviezen geven over de stabiliteit van het geheel. Maar koppig blijven ook de balinezen dus mijn advies om na het vastspijkeren van alle verbindingen de verbindingen nogmaals te zekeren met touw werd vakkundig in de wind geslagen. Ik heb zelfs laten zien dat als je aan de ene kant een spijker door het bamboe slaat de spijker aan de andere kant weer los komt. Mijn oplossingen om alle verbindingen met touwen aan elkaar vast te maken werd niet gevolgd. Gewoon nog een spijker erbij slaan leek voor Adek de oplossing. Hij komt er vast nog wel van terug ;-)
Er verder zwem ik sinds gisteren elke dag een kilometer heb ik besloten. Ik word ondersteund door het personeel van Villa Jaya die het wel een mooi gezicht vinden als ik de bloemetjes van de ene kant van het zwembad naar de andere kant breng. Hoeven zij niet voor mij te tellen.
Vanavond gaan we nog even terug naar Rumah Lotus. Gezellig even borrelen en eten met Alex en Monique. Wel vreemd, we gaan terug naar ons huis waar nu lieve gasten zitten die ook voelen dat ze thuis zijn. Kunnen we gelijk even de mail van Yvonne doornemen over de punten die aandacht behoeven in het huis en rondom de bedrijfsvoering. Morgen een vrije dag, geen plannen en dan woensdag de crematie van Fritz. Hoe kunnen ze het bedenken, om acht uur 's morgens worden we verwacht.
Ik wens jullie allemaal een fijne dag en reacties blijven welkom hoor.
Voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen,
een dikke kussssss
Alita
Jammer dat we elkaar net niet treffen, wij zitten nu in het zuiden van Bali.
Groetjes en nog veel plezier!
Yolande
wellicht spreek ik hem over een week of twee.
Lekker hoor elke dag 1 km zwemmen, volhouden hè !
Hier is t ook nog steeds een heerlijk heeft weertje met n zonnetje.
Gr v ons Els