Een bijzondere ceremonie

Hallo lieve allemaal

Jullie ochtendkrantje is er weer. Ik weet dat de redactie een beetje lui is geweest de laatste dagen. Maar ja, jullie volgen het nieuws het nieuws ongetwijfeld ook via de nederlandse standaard media dus ik hoef niets te vertellen over de vulkaanactiviteit op Lombok en de invloed op het vliegverkeer zowel op Lombok als op Bali. Meer dan 600 vluchten geannuleerd. Maar die van ons niet voor volgende week dinsdag want de luchthavens zijn weer open. Jammer hoor. Ik zou het echt niet erg vinden nog een beetje langer te kunnen blijven. Guust wil wel naar huis. Hij is uitgeslapen en uitgelezen.

Afgelopen woensdag was de dag van de crematie van Fritz, de Duitse wijnboer die ons kennis heeft laten maken met wijn gemaakt van allerlei soorten vruchten. Van banaan tot mango en zelfs wijn gemaakt van gember. Het was een indrukwekkende gebeurtenis. Om acht uur stond ik opgepoetst en traditioneel gekleed klaar en ben ik met Mawel en Tanja naar de crematie gegaan. Een langdurige gebeurtenis, vastgeplakt tegen de helling van een heuvel bij een een begraafplaats rondhangen, in de brandende zon om vervolgens de man in een golfplaten "doos" gecremeerd te zien worden. Het gaf me wel de gelegenheid wat meer van de westerlingen te ontmoeten die hier in de buurt permanent wonen. Die zich allemaal vrienden van Fritz noemen. Ik heb er zo mijn vraagtekens bij. Vrienden zijn mensen die je midden in de nacht kunt bellen en die dan zonder naar de reden te vragen doen wat ze van je vraagt. Ik geloof niet zo in die vriendschappen tussen westerlingen hier. Maar goed, ik heb gezien dat ze er waren bij de crematie en ik heb ook gezien dat het net als bij een bruiloft vooral te doen is om het "zien en gezien worden". Ik noem mezelf dan wel geen vriend van de familie maar ik was er wel de volle drie uur bij. De andere westerlingen waren al heel snel vertrokken. Ze waren gezien en hadden genoeg gezien.

Gisteren had ik het voor elkaar: ik had twee franse backpackers ontmoet die wel dolfijnen met me wilden gaan kijken. Drie in een boot is genoeg om de trip door te laten gaan. Met Adek, in de nieuwe polyester versie van Bambi Eva, zijn we na ruim drie kwartier varen bij een mooie school dolfijnen beland. We waren als een van de eersten ter plaatse en de laatste die weg ging. Alleen al om de zon op te zien komen boven het eiland is een ervaring die de moeite waard is maar nu, met een school dolfijnen om je heen, om zeven uur 's morgens, is het helemaal de moeite waard. Beker koffie erbij, wat gebakken banaan.... ik zou de hele dag op zee kunnen rondhangen.

De avonden brengen we, ook al is dat niet gepland, vaak door met Alex en Monique. Gekke mensen ontmoeten elkaar overal en we hebben dan ook heel veel pret samen. A&M zijn de nieuwe gasten in Rumah Lotus. Voor komende zondag hebben we besloten gezamenlijk een stranddiner te laten regelen. Kwestie van een prijs afspreken en een organisator regelen. We weten ons voor 125.000 pp verzekerd van een fijne avond, met muziek, een rijsttafel en een zonsondergang die nergens zo mooi kan zijn als thuis. Mijn Bali-thuis.

@ Tjeerd: laat jij je Bali mobieltje de komende twee dagen even aan staan? Niet omdat ik je op je Bali nummer wil bellen maar om er zeker van te zijn dat je beltegoed dat ik ga kopen aankomt. Ik ben er niet zo zeker van dat dat lukt als je telefoon niet aanstaat. Verder wil Monique graag bij een van de sponsorkinderen van een kennis van haar op bezoek. Helaas heb ik behalve de naam geen gegevens en dat wordt wat moeilijk zoeken. Dus graag wat meer info over: Komang Darmha Suta, 7 jaar oud. En op welke school kan ik hem vinden?

@ Yvonne: ik ga niet verder op zoek naar een magnetron. Het is de prijs niet waard. Zelfs niet naar Balinese normen. En ik denk dat hij te weinig gebruikt gaat worden om dit echt een verbetering van de service te nomen.

Dit is het dan weer voor nu. De luchthaven is weer open, de aarde heeft dan wel gebeefd maar niet ernstig dus ik denk dat de kans steeds groter wordt dat we dinsdag terugvliegen.

Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen,

een dikke kusssss

Alita