Om acht uur 's morgens oliebollen....

Hallo lieve allemaal,

Enig idee hoe het voelt om 's morgens om acht uur midden op zee te midden van een school van een paar honderd dolfijnen oliebollen te eten? Heerlijk !! We moesten er wel vroeg voor uit bed, half zes, maar dan begint de dag wel gelijk op een ongelooflijk mooie manier. Lovina is wakker en actief zo vroeg. Zelfs op zondagochtend. H&H en ik zijn lekker in de koelte, ik schat een graadje of 26, naar het strand gelopen waar de "Bambi Eva" met het nummer 47 op ons lag te wachten. Adek was er klaar voor en wij ook. Alle boten die wij zagen vertrekken gingen de zee op in de richting van Singaradja. Maar ja, Adek is een behoorlijk eigenwijze captain en hij ging dus linksaf, als enige. Na een uur varen nog geen dolfijn gezien. H, H en ik vonden dat helemaal niet zo heel erg. Ik omdat ik ze ieder jaar wel een paar keer zie en H&H omdat ze nog nooit dolfijnen op open zee gezien hadden en dus niet wisten wat ze misten. Het varen zo bij zonsopgang is al een mooie ervaring op zich. Maar we waren wel op zoek naar dolfijnen dus toen de groep boten die keurig rechtsaf was gegaan al aardig was uitgedund zijn wij ook die kant maar uitgevaren. Om vervolgens als enige boot achter te blijven met honderden springende dolfijnen om ons heen. Beker koffie in de ene hand en een oliebol in de andere. Het leven is leuk hier.... Op de terugweg ben ik op ongeveer 600 meter voor de kust uit de boot gesprongen en ben ik terug gezwommen. Ik had al wel afgesproken dat Adek me op de brommer naar huis zou brengen want ik had geen zin om druipend het dorp door te moeten. Het mooie van deze actie was ook dat ik niet hoefde te helpen om de boot op de kant te slepen en dat ik gelijk mijn workout voor vandaag te pakken had. Bij thuiskomst stond het ontbijt op ons te wachten. Kadek zorgt heel goed voor ons. Gisteravond bleek dat ook al toen ze voor ons vieren en een stuk of tien man personeel gekookt had. We hadden een ceremonie voor het huistempeltje dat hoognodig een nieuw jurkje (sarong) en parasolletje nodig had. Hennie heeft dat als dank voor alle gasvrijheid verzorgd en ook ter nagedachtenis aan Marjolein. Het ziet er weer flitsend uit allemaal. Na het ontbijt kwamen de massage aan bod. Twee lieve vrouwen met spierballen hebben Hans en mij onder handen genomen. Wij liggen allebei een uur stil te genieten terwijl Henk en Hennie in het zwembad spelen. De massage in inclusief inzepen en afspoelen onder de buitendouche. Kan dus zo het zwembad weer in. Niet voor lang want ik word opgehaald door Putu de tuinman om alweer te gaan shoppen. Een grasmaaier kopen deze keer. Het leven is zo leuk hier. Bij thuiskomst na een uurtje of twee is het eindelijk tijd om te lunchen. De meegebrachte mie goreng gaat er goed in. Nu wachten op de gordijnen leverancier. Het is nu tegen vijf uur. De gordijnen worden opgehangen en het gras wordt gemaaid. Hoezo zondagsrust? Ik kijk uit naar mijn "sex on the beach"..... de cocktailvariant dan. Drie uur lang twee halen één betalen. De massages van vanochtend blijven goedkoper maar ja, luxe moet er ook af en toe zijn.

Morgen is kleine Alita jarig en dinsdag gaan we terug naar het zuiden om te kijken of er een vliegtuig is dat Hennie en mij wil meenemen. Henk en Hans blijven nog negen dagen in Legian.... zo jammer...

Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen een dikke kusssss.

P.S. van mijn vorige verhaaltje hebben de meesten geen bericht gekregen dus bij deze dan de waarschuwing dat er twee krantjes zijn.

Alita