een bijzondere manier om de dag te beginnen

Goedemorgen lieve allemaal,
En daar ben ik dan alweer. Deze keer vanaf Bali, Lovina. We hebben al twee dagen vakantie achter de rug want eigenlijk begint elke vakantie natuurlijk al op het moment dat je van huis vertrekt. En een nachtje A4 hotel is geen straf hoor. Heerlijk om dan in de lobby van het hotel om je heen te kijken en de hele wereld aan je voorbij te zien trekken. Op maandag vertrok ons vliegtuig met een half uurtje vertraging. Lag niet aan Malaysian Airlines werd ons verteld. Het lag aan een last minute gate wissel. Maar als je twaalf uur de tijd hebt om een half uur vertraging in te lopen lukt dat wel. Ruim op tijd in Kuala Lumpur en na anderhalf uur rondwandelen en rondhangen weer de lucht in. Bestemming Denpasar! Zodra ik mijn Bali zie liggen voel ik me gelijk weer thuis. Guust heeft dat een stuk minder maar weet zich aardig aan me aan te passen. Hij mag deze keer voorin zitten in de auto van Adek. Die, zoals altijd, keurig op tijd klaar staat om ons naar Lovina te brengen. Onderweg nog even padang eten, zoals normaal, met als mooie variatie voor Guust en Adek dat we ook nog een stop maken voor dessert. Niets voor mij maar Adek en Guust willen wel een ijsje. Kleine Alita ook al is dat van korte duur want ze is na een uurtje rijden of behoorlijk wagenziek en de lunch en het ijsje komen bij Suci op schoot terecht. We bestellen in Singaradja mijn verjaardagstaart en dan snel door naar Villa Jaya waar het personeel maar wat blij is om ons te zien. Mijn Bali koffer staat al in onze kamer. Dus snel alles uitpakken en dan de straat op. Warung Apple voor het diner en een grote koude Bintang. Ik drink zelden bier maar wat smaakte dat toch lekker gisteren. Om negen uur ligt Guust volledig uitgeteld op bed. Heeft niet eens in de gaten dat er een laken op bed ligt om onder te kruipen. Ik val zelf een uurtje later om van de slaap. Om vier uur !!!! 's morgens besluit Guust dat het mijn tijd is om wakker te worden. Een stem als een kudde kamelen maar als ik goed luister hoor ik toch.... "lang zal ze leven" en iets van "Gloria". Hij heeft een cadeautje in de koffer weten te verstoppen met een verpakking die niet is gemaakt voor 60-jarigen. Inhoud: een prachtige hanger aan een zilveren ketting. Volgens mij heeft hij niet meer gehoord dat ik hem bedankt heb. Het was voor hem nog geen ochtend. Voor mij wel. Ik heb het nog een uur uitgehouden in bed en ben toen maar gaan doen wat ik altijd doe. Wandelen naar het strand voor mijn Bali koffie met uitzicht op zee. Er zijn gelukkig ook nog wat mensen die niet gehoord hebben dat ik jarig ben. Ongestoord genieten dus. Ontbijt is inmiddels achter de rug en ik heb van het personeel van het hotel mijn eigen verjaardagstafel gereserveerd gekregen. Met bloemen. Ik ga jarig zijn steeds leuker vinden. Nu maar even een paar rondjes zwemmen want iedereen roept dat ik zo afgevallen ben en er zo goed uitzie.... maar dat gaat niet vanzelf. Je moet er wel voor werken :-)
Lieve allemaal, geniet in Nederland een beetje mee met mijn verjaardag en ik doe het later dit jaar allemaal nog een keer dunnetjes over . Samen met Guust.
Voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen...
een dikke Kussssss
Alita