Van je familie moet je "het" hebben.

Hallo lieve allemaal, 

Zoals de titel al zegt, van je familie moet je het hebben.  Een deel van mijn familie woont tijdelijk een straat verderop. In het ook door mij zo geliefde "Rumah Lotus". Er liggen daar zoveel mooie herinneringen. En gisteren hebben we er weer heel mooie aan toegevoegd. Hans, Henk, Jan en Roos hadden een gezellige avond georganiseerd. En de dames die er werken hebben wonderen in de keuken weten klaar te maken. Echt alles was heerlijk. Mijn favoriete sambal tomaat stond ook klaar. Daar kan de Nederlandse versie uit een potje niet aan tippen. Voor de liefhebbers was er vanzelfsprekend Bintang. Maar ook de wijn ontbrak niet. 

Eten doen indo's altijd heel snel. Het lang tafelen kennen ze hier niet. In no time werd er overgeschakeld naar muziek. Gitaar en bongo en dankzij internet bij iedereen de passende songteksten op de telefoon voorhanden. Alle lof voor mijn neef Hans die zelfs de meest schuwe kinderen zover krijgt dat ze mee zingen. De Nederlandse godfather in actie.  Dat ABBA, John Denver en Johnny Cash op het menu staan deert de kinderen niet. Klapper van dit mini concert was "don't cry for me Argentina". Aangevuld met de kreet : DRAMA. Zodat iedereen op tijd de emoties kon laten gieren. Dat ze de tekst misschien niet helemaal begrepen doet er dan even niet toe.

Vandaag stond er voor Guust en mij een toeristische uitstap op het programma. Rond half tien vanmorgen zijn we vertrokken naar Bedugul voor een bezoek aan "Bloom Garden". https://thebloomsbali.com/

Het mega grote park wordt helemaal door lokale partijen gerund. Komt geen overheid aan te pas. De entree prijs is inclusief blauwe thee, die, als je suiker in je thee drinkt toch weer bruin kleurt. Ik zag vanuit de auto al dat het behoorlijk heuvelachtig is. De rollator was mee, maar dat wandelen was voor Guust een te grote uitdaging. Gelukkig waren er ook een soort golf karren die de minder mobiele medemens rond kunnen rijden. Inclusief een paar fotostops onderweg. En de regen die altijd valt in deze buurt was even gestopt. Het was een heerlijk uitstapje. Op de terugweg nog even gestopt bij Twin Lakes. Het grootste meer van de twee is het vrouwtje. En je kunt er mooie foto's maken. Met elkaar of in een mega groot gevlochten ei of met een slang om je schouders. We houden het bij koffie en nasi. 

Als we rond half drie thuis zijn gaat al snel het licht uit bij Guust. Dat middagdutje moet toch worden ingehaald. Het avondeten laten we bezorgen. Er is genoeg gelopen. 

Kijk vooral ook de foto's van vandaag. Die voeg ik zo nog toe. 

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS 

Alita