Ik ga op vakantie en neem mee....

9 september 2023 - Lovina, Indonesië

Hallo lieve allemaal, 

Mijn lijstje met de vakantie spullen die mee moeten begint altijd met: creditcard, paspoort en mijn elektrische tandenborstel. Dat laatste ook meestal in combinatie met de oplader voor de tandenborstel. Nu heb ik thuis al ontdekt dat ik zeker 30 dagen zonder opladen kan. Die oplader is dus niet mee. Voor de volgende vakantie gaat ook de tandenborstel niet meer mee. De reden? Dat ding heeft kuren. Het begon al aan het begin van de reis. Zo'n tien minuten na het poetsen sprong hij spontaan aan. Ik dacht nog dat ik hem niet goed uit had gedaan. Er zit alleen een aan/ uit knop op. Ik zette hem dus opnieuw uit. Deze laatste actie moest ik nog zeker 10 keer herhalen. Gefrustreerd als ik hierdoor werd, ik wilde gaan slapen, ben ik met een tandenstoker aan de slag gegaan. Misschien zit er ergens vuil tussen? Even de batterij los koppelen gaat niet. Die zit goed verstopt en kan niet los. Zo gaan slapen gaat ook niet. Het maakt herrie. Veel herrie. Het kostte me zeker 15 minuten voordat het ding zich gewonnen gaf en ik kon gaan slapen. 

De volgende dag gaf hij geen kuren. Ik kon weer poetsen en langzaam wakker worden. Het tandenborstel probleem verdween uit mijn gedachten. Tot gisteren. Opnieuw voordat ik wilde gaan slapen. Ik heb al besloten dat ding in de vuilnis te gooien. Maar dat kan je niet maken 's nachts. Hoe lang gaat die batterij het volhouden? Hoe lang houdt hij iedereen wakker? 

Na een half uur win ik van de tandenborstel die ik voor het gemak naast mijn bed heb gelegd. Zodra ik terug ben van mijn koffie op het strand ritueel gaat hij recht in de vuilnis. 

Zover de persoonlijke sores. Verder over de lokale ervaringen. Gisteren was ik in de middag weer een keer docent. Putu Nemo, een neef van Adek, geeft Engelse les aan jongeren die een carrière op een cruiseschip nastreven. De vorige keer dat ik hier was heb ik hem ook al eens geholpen door assistent docent te zijn. Via een rollenspel leren ze vaak het best. Toen had hij 3 studenten, nu 10. We deden deze les op het strand. En zoiets geeft veel toeschouwers. Er hebben meer dan de 10 studenten een beetje bijgeleerd. Net zoals ik vroeger met mijn kinderen "en dan was jij de koningin en ik de prins" speelde was het nu "en dan was jij de sollicitant en ik de baas". Ik heb ze gevraagd hun ervaringen met me te delen. Waar hebben ze geleerd wat ze nu weten? Op school? Nee, de meesten hebben in de horeca gewerkt. En dat is geen vetpot. Die vetpot denken ze te vinden door op een cruiseschip te gaan werken. 

Nog een leuk weetje. Ik heb al eerder geschreven dat er afgevallen bloemen worden verzameld. Die worden gedroogd en verwerkt in onder andere parfums. Deze nieuwe tijd van internet maakt dat satelliet schotels niet meer gebruikt worden. Laat dat nou een perfecte plek zijn om bloemen te drogen. Zie foto. 

Op het strand vond ik een nieuwe koffie partner. Hiervoor ook: zie foto. Zijn naam is Gede.  Verstandelijk beperkt en altijd vrolijk. Toch mis ik mijn wandelingen met Huib. Gede kan hem niet vervangen. 

De laatste foto's zijn van de ontleding van de gekregen jackfruit. Hoe krijgen we dat fruit ooit op? Het smaakt wat naar banaan en kan, net als pisang goreng, ook gebakken worden. 

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS, 

Alita 

Foto’s