Een rondje toerist uithangen

Hallo lieve allemaal,

Even wennen weer. Dit verhaal schrijf ik vanaf mijn laptop. De vorige verhalen kwamen van mijn mobieltje. Ik hoop dat ik het tien vingers "blind" nog niet ben verleerd.

Het uitgaan van mijn gevoel en me niet druk maken over zaken die ik niet in de hand heb gaat me inmiddels heel goed af. Op de automatische piloot start ik mijn dagen en laat de agenda vullen door wat goed is. Voor mij, maar deze reis vooral ook voor Guust. Het is toch wel lastig zo weinig mobiel te zijn. Ik vertel hem natuurlijk wat ik doe en wat ik zie, maar dat is toch niet de maximale ervaring die hij kan krijgen. Gisterochtend is hij opnieuw gemasseerd. Dat is een routine voor de zaterdag- en woensdagochtenden. Verder heb ik mezelf tot fysiotherapeute te water benoemd. Met een klein beetje tegenzin van zijn kant uit. Tien minuutjes dagelijks wat oefeningen in het zwembad doen helpen hem wat vertrouwen in balans te geven. In het water val je zacht. 

Gistermiddag hebben Guust en ik een toeristisch uitstapje gemaakt. Brigitta, die hier ook al jaren kind aan huis is, was mee en Cening was onze chauffeur. We zijn met de auto richting strand gereden en hebben de shorts die ik voor Guust had gekocht laten verstellen bij de naaister. Ja, de Indonesische kwaliteit is niet zo geweldig. En met een gaatje in je kruis wil je niet gezien worden toch? Daarna door naar het dolfijnenstandbeeld. Als echte toeristen poseren we voor het beeld. Dat het in- en uitstappen moeite kost nemen we maar voor lief. Langzaam ontvouwen zich wat plannen. We rijden richting Singaraja. Een klein zijsprongetje richting strand met talloze kraampjes die eten en drinken verkopen. Ik heb zo'n zin in avocado juice. En ik blijk te moeten wachten totdat we aan de haven zijn. Met uitzicht op zee en talloze knullen die vol bravoure van de hoge steiger springen genieten we van onze juice en heerlijk eten. Dat het een beetje vroeg is voor het diner maakt niet uit. Guust is inmiddels omgetoverd tot één grote glimlach. Zijn todo lijstje krijgt inmiddels ook vorm. Of eigenlijk is het een to see lijstje. Een tuin in de buurt van Bedugul die recent is aangelegd. De enorme stuwdam waar we al eens eerder zijn geweest wil hij ook opnieuw bezoeken. Dat de dam inmiddels kapot is, een enorme overstroming heeft veroorzaakt, en nu door Chinezen wordt gerenoveerd maakt niet uit. Ramptoerisme is ook toerisme toch? 

Op de weg terug van Singaraja stoppen we nog even bij Rumah Lotus. Neef Hans met Henk en Jan en Roos zijn nog niet gearriveerd. Later op de avond spreek ik ze nog. Heerlijk familie in de buurt. We hebben vast weer veel te bespreken deze week. En te lachen. Daar zijn we goed in.

Ik ga zo op pad met Suci om stof te kopen voor een jurk voor Lena. Als Guust uit zijn middagslaapje ontwaakt kan hij lekker met Alita zwemmen of spelletjes doen.

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS

Alita