Lichaamstaal

Hallo lieve allemaal, 

Vanmorgen was ik redelijk vroeg op het strand. Na de knuffels van mijn vaste maatjes had ik een mooi gesprek met een lokale vrouw. Over taal, gewoontes, over single zijn en,  hoe mooi de wereld ook lijkt vanaf een plastic stoeltje, er zijn nog zoveel dingen te leren hier. 

Zo is het de gewoonste zaak van de wereld om de zorg voor je kinderen of kleinkinderen over te laten aan de oudste van de aanwezige familie. 

Bij de warung naast ons ontfermt een man van onduidelijke leeftijd, maar zeker ouder dan ik,  zich over een knulletje van misschien anderhalf. 

Op de arm neemt hij hem mee om over de zee uit te kijken. Het jongetje houdt een zakje chips in zijn knuistjes. Zijn ontbijt. Het gezichtje staat op standje onweer. Het is woordeloos duidelijk dat van opa wordt verwacht het zakje te openen. 

Opa rukt een hoekje van de zak chips. En gooit het op de grond. Mijn tafelgenote en ik kijken elkaar aan. Wie van ons zal opa aanspreken? En dan staat Komang die achter ons zit op. Pakt het plastic hoekje en gooit het in de prullenbak. Een gesprek in lichaamstaal. We schateren het uit. Opa kijkt om en haalt zijn schouders op. Hij snapt ons gesprek duidelijk niet. 

Voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS 

Alita