een gewone zondag ;-)

zondag 4 september

@ Guust: sangat manis Anda untuk ayah saya berpikir hari ini. Pada lengkungan yang paling selamat datang.

@ Marlies: een helm wordt hier alleen gedragen als je meer dan 10 kilometer uit de buurt gaat op de brommer (eigenlijk motor want ze zijn 125 cc) Maar met die mango was het wel handig geweest.

@ Eva: Bbq? wat gewoontjes zeg! Ik heb net heerlijk gegeten bij Adek. Met mijn handjes eten gaat al best goed. En voor de laatste restjes van mijn bord gebruik een stuk kroepoek.

Gisteren aan het eind van de dag ben ik blijven plakken in een feestje bij Bintang Bali. Meestal ben ik de wandelende portemonnaie maar deze keer ben ik getrakteerd. Het is toch zo bijzonder. De vereniging van boatcaptains heeft een goed seizoen gehad en dat moet gevierd. Ze blijven niet lang stil staan bij de corrupte bankdirecteur die er met het spaargeld vandoor is gegaan. Nee hoor, geld tellen en feestje vieren en dat begon dus gisteren op het terras. Met, ik schat, de helft van de captains aan het bier. En maar bestellen. Na een uurtje stonden er al twintig lege flessen, halve liter flessen, op tafel. Maar van bier moet je veel plassen dus werd het al snel tijd voor arak/lemon. Ik ben maar afgehaakt. Dat valt me toch te zwaar op een nuchtere maag. Ik was weer vergeten te lunchen. Met Putra ben ik vervolgens naar de warung van Ayu gegaan waar we heerlijk hebben gegeten. Kip, rijst en een heleboel groenten met balinese saus. Een aanrader. Wel scherp maar de meeste mensen hier weten dat ik me goed kan meten met de gemiddelde Balinees. Geen toeristenmenu voor mij meer. Putra heeft me keurig thuis gebracht want ze vinden het allemaal te ver lopen voor me. Ja, 500 meter doe je hier achterop de brommer. De trip naar Aling Aling watervallen heb ik maar afgezegd. Er waren er teveel die vonden dat dit geen tripje voor mij is. Te stijl die afdaling en teveel gladde stenen. Nou dan bedenk ik wel weer iets anders.

Heerlijk geslapen, weer alleen in dat grote huis. Paskal ging met zijn gezin naar Singaradja en ik vond het wel best. Het idee dat hij op het terras op de bank ligt te slapen vind ik nog steeds een beetje vreemd. Zeker nu ik alleen reis. Vanmorgen toen ik wakker werd was de schoonmaak al aan het werk. Elke dag worden alle kamers geveegd, gedweild en gepoetst. Ook de kamers waar ik helemaal niet kom. Putu heeft een grote tros bananen voor me van het naburige stuk land geplukt. Hij vind het maar niets dat ik nu zelf mijn ontbijt maak en ik eet volgens hem nu niet voldoende fruit. Dat ik elke dag mijn vitamine C tablet slik is geen goede vervanging zegt hij. Die tros bananen moet ik maar delen met de buren want als ik die alleen moet opeten komt het ook niet goed ben ik bang. Van Paskal krijg ik toestemming om een paar flinke stekken van een heel mooie plant uit de tuin te halen. Dan kan ik die vanavond aan Eko en Marjoleintje geven. Ik ben voor het diner bij ze uitgenodigd. Ik hoop wel dat Eko me komt halen want ik weet de weg niet zo goed meer en het is buiten het dorp waar geen toerist komt. De weg vragen is dan niet zo simpel.

Na het "verplichte" zwemmen in de zwemtrainer (twintig minuten) ga ik lekker douchen en me aankleden. Het is weer tijd om naar Adek zijn huis te gaan. Jammer dat het uploaden van de foto's zoveel tijd vergt. Ik heb er een heleboel maar die zal ik thuis nog wel aan het verslag toevoegen. Het is een drukte van jewelste bij Adek en hij vindt het moeilijk zich nergens mee te bemoeien. De mensen kennen mij gelukkig allemaal wel en dat maakt het makkelijk om overal even een kijkje te maken. Ik krijg zelfs nog een echte "taak" toebedeeld. Ik mag crepe papier tot slingers knippen.

Nu moet ik me nog gaan haasten om op tijd klaar te zijn voor het diner. Het is al half vijf en ik schat dat ik minimaal anderhalf uur nodig heb om thuis te komen. Ben vandaag nog niet op het strand geweest en dat geeft vast weer het nodige oponthoud. Hier even kletsen, daar even kletsen...

Lieve allemaal, blijf vooral schrijven, dan doe ik het ook.

Allemaal een dikke kussss en een knuffel.

Alita