Jarig in de tropen, foto's en video's zijn bijgevoegd.

Lieve allemaal,

Jarig zijn in de tropen blijft een heel bijzondere ervaring. Het is me al een aantal keren gegund. Soms met een kampvuur op het strand, een rijsttafel die uit de achterbak van de auto van Adek tevoorschijn wordt getoverd en tientallen kinderen die voorzien van plastic lepels in groepjes van 4 rond een bak ijs zitten te genieten. Ook een keer in een luxe restaurant. Maar zoals het gisteren geregeld was slaat echt alles. Ik ben echt 24 uur jarig geweest. Tijdens het ochtendkoffie ritueel waren er nog niet zo heel veel felicitaties. De roddel was nog niet rondgegaan. Hoe anders toen Huib en ik terug waren van ons uitstapje. Yvonne was inmiddels ook wakker en verraste me met 4 taartjes. Compleet met kaarsjes in de cijfers 6 en 8. Yvonne vertelde dat Suci om 7 uur al was langsgeweest en dat zij Guust niet wakker kon krijgen. Zij had ook een taartje mee. Blijf tellen, dat zijn er al 5 en dat voor 9 uur. We ontbijten niet met taart maar met de vertrouwde nasi kuning. Guust cheese-tomato-omelet en toast met jam. 

Ik heb me deze keer helemaal afzijdig gehouden van de organisatie. Een hele overwinning voor me. Wat er de rest van de dag gebeuren zou bleef een verrassing zonder einde. De lunch bestaat uit taart. Hoe kan het ook anders. We zwemmen wat, Guust en Huib houden zich bezig met de Jan van Haasteren puzzel en zo glijden de uurtjes voorbij. Rond half vier komen er onverwacht fijne bezoekers. De staff van Rumah Lotus verschijnt. Ik ben stomverbaasd. Ze brengen een tas vol fruit mee en een doos met donuts. Nog meer taart dus. Er wordt voor de tweede keer of derde keer voor me gezongen. Er valt heel wat af te kletsen. We zijn al heel lang vrienden. Omdat Kadek om 5 uur voor de gasten die in Rumah Lotus verblijven moet koken vertrekken ze weer. Putri, de inmiddels 11 jarige dochter van Kadek, heeft van mij mijn telefoonnummer gekregen. Ze wil zo graag engels leren. En met de huidige technieken kunnen we dit wel een permanent karakter geven. Als ik een half uurtje later het eerste berichtje van haar krijg zie ik dat haar geschreven taal een stuk beter is dan haar gesproken taal. 

Dan hoor ik dat we om 6 uur klaar moeten staan voor vertrek. Adek zal ons komen ophalen. Hij brengt ons naar zijn huis. Er staat een bank klaar voor Guust, een tafel vol met wel 2 rijsttafels en er zijn kerstlichtjes en vlaggetjes opgehangen. Boven het terras hangt een grote print met mijn hoofd erop. Happy birthday MamAlita. Het kost moeite om mijn tranen te bedwingen. Ik ben groot, ik ben sterk, ik kan het.... Totdat ook Tanja en Mawel zich bij ons voegen compleet met gitaar. Dan tovert Suci nog een taart tevoorschijn en wordt er opnieuw voor me gezongen. Laat ook maar. Tranen mogen op deze emotionele dag. Een uurtje later voegt de zoon van Tanja en Mawel zich ook bij ons. Eten genoeg en ook nog taart. De saté lilit is als eerste op. Met de tempeh proberen we het ook. Dat lukt niet. Zo lekker allemaal en zoveel. Het zou mooi zijn in de ontwikkeling van de technologie het plaatsen van geurkaartjes mogelijk te kunnen maken. Jullie moeten het nu doen met mijn beschrijvingen en de foto's. Er wordt gitaar gespeeld, gezongen en er wordt genoten. 

Rond tien uur rollen we ons bed in. Moe en zo voldaan. Het ochtendritueel op het strand is voor een dag opgeschort. Ik stuiter nog steeds van alle indrukken. Huib puzzelt, we ontbijten en bij de koffie maken wij een begin met de donuts. We verjaardagen nog maar een dagje door. Putu Nemo stuurt me nog een video van zijn dolfijnentoer waar op zijn boot een stuk of vijf Nederlandse meiden ook mijn verjaardag bezingen. Wat is leeftijd, wat is tijd? Het gaat maar door. En de lach is niet meer van mijn gezicht verdwenen.

Suci belooft vanmiddag met de restjes van de rijsttafel te komen. Ik hoop dat de taart nu eindelijk op is. Een suikeroverdosis voor twee dagen is wat veel.

Ik bedank iedereen die op wat voor manier dan ook deze dag zo magisch heeft gemaakt. Met berichtjes en liedjes en met zoveel goede wensen dat ik er nog wel een leven aan vast kan plakken.

Voor nu krijgt iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS

Alita