Langzaam, langzaam

Hallo lieve allemaal, 

De jetlag heeft geen kans gekregen toe te slaan dit keer. Het is zaterdag en ik zit uitstekend in mijn ritme. Om 6 uur wakker en de dag begint ook prima zonder koffie op het strand.  Het strand dat op 20 stappen lopen van de hotelkamer is. En het restaurant ligt ernaast. Ze hebben er koffie. 

Tot nu toe heb ik nog maar weinig uitgevoerd. Beetje gezwommen, boek uit de hotel collectie geleend. En de nieuwe vrienden met één van de favoriete gerechten van Guust laten kennismaken. Bubur ingin. Zwarte rijst pudding/pap. Kerry en Larry vormen een leuk koppel. Zij wonen in Adelaide. Larry komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. 

Ze zijn hier vanwege een trouwerij van de broer van Kerry. Het huwelijk is inmiddels gesloten en de vakantie is aangekoppeld. 

Natuurlijk gaan veel gesprekken over eten. Dat is een ritueel bij heel veel Indonesische mensen. Food and family zijn prima gespreksonderwerpen. En de passie van Guust voor bubur ingin kwam ook ter sprake. Nia, onze vaste serveerster, en ik bedachten een variatie op een pan soep op zaterdag. Het werd een pan bubur ingin voor de lunch. (Zie ook de foto's) De menukeuze is goedgekeurd. Of het hier ooit op de kaart komt weet ik niet. Misschien volgend op "rijsttafel"? Die wel op het menu staat. 

Nia leert iedere dag een woordje Nederlands met mijn hulp. Woord van vandaag is "langzaam". Dat kunnen we best gebruiken. Want de tijd gaat heel snel. Maandag naar Lovina. En dit hotel in Candidasa houd ik graag op mijn Indonesisch menu. Een toppertje.

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS. 

Alita