Twee beren in de koffer

Hallo lieve allemaal,

We zijn inmiddels aangekomen op onze eerste bestemming op Bali. Hotel Puri Oka Beach bungalows in Candidasa. Een heerlijk klein hotel waar we nog niet eerder zijn geweest. Leuk om een vergelijking te maken met Villa Jaya, onze thuisbasis in Lovina. Het wachtwoord voor de Wifi is hetzelfde als in Villa Jaya! De kamers zijn vergelijkbaar, schoon, goede bedden en een lekker terrasje voor de deur. Maar ja, dat wisten we gisteren natuurlijk nog niet. En het begin van de vakantie begint zodra je de voordeur achter je dichttrekt.

Ik kreeg om 04:55 een berichtje van onze chauffeur. Dat hij was vergeten te melden dat hij ons niet zelf kon ophalen. Hij had een "ongelukje" gehad met zijn auto. We hoorden het van Ramon, de invalchauffeur, met de toevoeing dat hij nauwelijks had geslapen. Dan begint de eerste spanning voelbaar te worden. Guust heeft twee plas pauzes nodig voordat we nog maar in de buurt van Bergen op Zoom zijn. Het is druk op de weg en de navigatie laat zien dat we een behoorlijk aantal files op ons pad gaan vinden. Het is nog maar 06:00 uur. Gelukkig heb ik de plasfles voor het grijpen in een rugzak gestoken. Nog een paar keer stoppen gaat echt teveel vertraging geven. In stilte wordt de fles gevuld. Met de nodige omleidingen zijn we uiteindelijk even over half negen op de luchthaven. De fles leegt Guust in de berm naast de auto. Dat lucht op.

Het inchecken bij de business class balie gaat voorspoedig. Ook de rollator wordt vakkundig ingepakt. Guust en ik besluiten niet te wachten op assistentie, daar staat ook file, en ik ben tot roltoelduwer bevorderd. Naar de luxe lounge hoeven we niet want die is tijdelijk in een café gehuisvest. Er wordt verbouwd. De wachtrijen bij de douane en de beveiliging kunnen we omzeilen door met een paar boardingkaarten met het stempel "priority" te zwaaien. Steeds eerste in de rij. 

De vlucht naar Singapore gaat zoals verwacht heel soepeltjes. Zelfs lekker een paar uur geslapen en een film uitgekeken. Naam weet ik nu even niet meer maar dat komt morgen vast wel weer boven drijven. De transfertijd in Singapore is drie uur. Ik had ook voor een eerdere vlucht kunnen kiezen met een overstaptijd van 1 uur. Blij dat ik dat niet gedaan heb. Ik moet echt even mijn benen strekken en Guust had ook niet snel kunnen lopen of rijden. Hij is verward en humeurig aan het worden. In stilte genieten we van wat tomatensap en opnieuw een plaspauze. Dat was wel lachen. De opgetrommelde rolstoelduwster die het zware werk van me overnam reed Guust met rolstoel en al het mindervalide toilet in. Ze hielp nog net niet met zijn broek omlaag te halen. Dan nog twee en half uur naar Bali. Opnieuw een heel vriendelijke dame met maat 44 (??) Sketchers aan haar voeten hielp ons razendsnel naar de uitgang. Waar we met de ambtenaren voor een stempel nog een discussie hadden. Ik had E-visa besteld en betaald maar met het overnemen via een foto van mijn paspoort bleek een B in een 8 gelezen te zijn. Visum niet geldig en opnieuw een visum moeten kopen. Dure les voor de volgende keer. 

De bestelde chauffeur stond op de afgesproken plek en na anderhalf uur rijden waren dan bij ons hotel. Lieve mensen hier. En een kamer vlakbij zee. Het restaurant hebben we vanavond uitgeprobeerd. Heel erg goed. Ik heb het recept gekregen voor de Bali soep met vis en kan me nu al verheugen op het ontbijt morgen. De man van de kokkin hier haalt nasi kuning als ontbijt voor me. Het lijkt echt Villa Jaya. 

De beren zijn uit de koffer en liggen op ons te wachten op bed. Ben trots op mezelf dat alles zo goed geregeld was. Ja, complimentjes aan mezelf geven is het nieuwe leermoment voor me.

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSS

Alita

PS de eerste foto's zijn ook toegevoegd. Mijn oogjes vallen dicht....