Wie zit er dan te wachten op het matje voor je deur? Dat is je kater, je kater, je kater (of poes).

Hallo lieve allemaal,

https://muzikum.eu/nl/jaap-fischer/kater-songtekst

Die kater uit de titel (of poes) heeft zich drie weken niet laten zien. Volgens Guust dan toch. Maar toen ik vanmorgen om kwart voor 7, nog in mijn slaap t-shirt, buiten zat te genieten van de dageraad was hij er toch wel. Eentje, zoals we hem genoemd hebben. Hij keek verbaasd, ging op de mat bij de achterdeur zitten, mauwde een paar keer (mag ik yoghurt) en ging zich omslachtig zitten wassen. 

Ik ben weer thuis na een pittige reis. Alles ging heel voorspoedig maar aan die uren die een reis duurt kan ik wel het label "pittig" hangen. Deels ook mijn eigen schuld hoor. Ik wilde toch dolfijntjes kijken en de enige dag die nog over was bleek de dag van mijn vertrek te zijn. Gisteren was ik dus om 7 uur op het strand. Koffer was al ingepakt. Zo slim was ik dan ook wel weer. De zee was behoorlijk ruig. Voordat we nog maar 1 dolfijn gezien hadden was ik al kletsnat van het buiswater. Thee en koffie drinken op een schommelende boot blijft uitdagend. Het fruit eten en de gebakken banaantjes gaat een heel stuk makkelijker. Alita jr. en ik hebben heerlijk aan de trapeze gehangen en de dolfijntjes onder water kunnen bekijken. De aantallen waren wel wat teleurstellend. En ook mijn wens om een walvis te spotten staat geparkeerd. Volgende keer beter. Omdat de aantallen wat tegenvielen duurde het lang voordat we op de terugweg waren. De 3 andere gasten die mee waren hadden ook geboekt om te gaan snorkelen. En daar begon de ellende dus. Ik had Adek gezegd dat ik echt om 12 uur wilde gaan rijden. Geen jam karet dus (elastieken tijd). En de snorkelspot bereikten we pas om 11 uur. Ik zag de bui al hangen. Met deze tijdrovende service gerichtheid staat de auto niet om 12 uur voor de deur. Ik laat me naar het hotel rijden door de echtgenoot van "mijn" koffiedame. Adek gaat toch snorkelen en denkt dat hij op tijd klaar zal staan om me weg te brengen. Mijn onderbuik denkt daar anders over. 

Om stipt 12 uur sta ik klaar. Aangekleed en wel. Ik wacht 5 minuten, 10 minuten en dan is het genoeg voor me. Via Grab kan ik vervoer regelen dat binnen 6 minuten bij het hotel zal zijn. lk stuur Adek een appje met de mededeling dat ik weg ga. En dat heb ik dus gedaan. Leuke chauffeur, gezellig onderweg nog even wat gegeten en om kwart voor 5 sta ik op het vliegveld. Lange reis want onderweg stond er een vrachtwagen met pech op de weg. Langs de weg gaat niet want dan sta je in de goot. En als er een complete as onder de vrachtwagen los gekomen blijkt te zijn, nou dan heb je dus vertraging. Daarbij opgeteld dat er 13 pick-up trucks onderweg waren naar een ceremonie, achterbakken volgeladen met mensen, meest mannen, en offertjes. Die kregen begeleiding van politie met sirene. En andere weggebruikers werden gewoon aan de kant geduwd. Net niet in de goot. We hadden mazzel dat het niet regende in de bergen. Dan was de vertraging iets groter geweest.

De vluchten vanaf Denpasar en aansluitend vanaf Singapore gingen vlotjes. Stoel bij de nooduitgang heeft als enig nadeel dat je geen plek hebt om je afval te dumpen. De koffer was heel aangekomen op Schiphol en mijn auto stond op dezelfde plek als waar ik dacht hem neergezet te hebben. Na bijna 3 uur rijden (de A4 was dicht dus ook hier vertraging) stond ik voor mijn voordeur. Een blije Guust had paasontbijt klaarstaan. De eerste croissants in 4 weken smaakten prima. De eitjes ook. 

Nu is het 11:00 uur op de 11e april. Was is gedaan, gedroogd en...... gestreken!!  Ik kan zo mijn koffer weer inpakken. Maar eerst boodschappen doen. Wat een routine hoort te zijn is nu weer een uitdaging. Ik houd nog steeds niet van boodschappen doen.

Voor iedereen een dikke knuffel en, voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSSSS

Alita