waar is de tijd gebleven? Een beloning voor de vinder!

Hallo lieve allemaal,

De laatste dag in Lovina, de laatste nacht in Villa Jaya, morgen naar Seminyak.

De uren gaan steeds sneller voorbij. Een stroomversnelling alsof de regen alles meeneemt en het niet terug te halen is. Voor degene die me de verdwenen tijd kan terug bezorgen heb ik een mooie beloning....

Gisteren stond een tripje met Mawel, Tanja en Raymond op het programma. We hadden het plan om samen een tripje te maken naar de botanische tuinen nabij Bedugul. Ik ben daar eerder geweest en het is een mooi onderhouden tuin, hoog, dus koel, gelegen met een leuke speeltuin voor de kinderen erbij. Een klimwoud tussen de bomen en prachtige speeltoestellen. Raymond vindt het prachtig om daar als een mini Tarzan tussen de bomen te slingeren.

Groot was dan ook zijn teleurstelling toen in de buurt van Singaradja de wolken zich begonnen samen te pakken. Net buiten Singaradja begon het te regenen. Eerst een paar druppels maar na een paar minuten was het al een ware wolkbreuk. De auto van Mawel heeft airco en rainco. Aan alle kanten lek. Ook de deur aan de passagierskant kon niet goed dicht en in een één van de bochten kon ik Tanja net op tijd vasthouden anders was de zo de auto uit gevallen. Geen gordel om... in de buurt van Bedugul vinden we ten slotte een warung waar we wat kunnen eten. Het besluit om terug te keren valt niet zo goed bij Raymond. Hij vindt het ook belachelijk dat we ons zorgen maken over landverschuivingen en modderstromen. Ik vind het wijs. Twintig centimeter modder maken de weg nou niet echt veilig en van vangrails hebben ze hier ook nog nooit gehoord.

Met deze beslissing moet er ook een alternatieve bezigheid bedacht worden want we moeten het wel leuk houden natuurlijk. 's Avonds gaan we samen met de familie van Adek naar een nabij gelegen drive in visrestaurant. Het was inmiddels droog geworden, we konden met 7 mensen in de auto van Mawel en de vis.... die was goddelijk. Ik ben blij dat we dit hebben kunnen doen. Zag dat Jane en Tarzan spelen toch niet zo heel erg zitten in het noodweer.

Vanmorgen ben ik nog flink geschrokken. Weer een overlijden. En deze keer iemand die ik ook persoonlijk ken. De eigenaar van Villa Belinda, de Nederlander Klaas, blijkt vannacht in het ziekenhuis in Denpasar te zijn overleden. Hij was getrouwd met een Balinese vrouw, Eka, en samen hebben ze een dochter. Vorige week lag hij nog in het ziekenhuis in Singaradja. Hij is twee dagen thuis geweest en toen zo hard achteruit gegaan dat ze hem toch naar het internationale ziekenhuis in Denpasar hebben gebracht. Zonder het gewenste resultaat, of misschien ook wel. Wie zal het weten? De Goden? Dat ik nog niet volledig Balinees ben blijkt uit het feit dat de tranen over mijn wangen blijven stromen. Ik wordt gelukkig met rust gelaten door alle boot captains en krijg de tijd om dit nieuws te verwerken. En twintig baantjes zwemmen helpen ook. Als een meditatie.

En, heet van de naald, nog een nieuwtje. Ik ben gevraagd als getuige op te treden bij een overtreding van de plaatselijke verordening van bootcaptains over de vaste prijzen voor dolfijnen tripjes. Wat is er gebeurd? Een van de bootcaptains had een deal met de gasten die nu in Rumah Lotus zitten. Zes personen dolfijntjes kijken à raison van 600.000. Laat in de avond werd de captain die de boeking had gescoord gebeld door de gasten met de mededeling dat de trip niet door ging. Ze hadden het goedkoper kunnen boeken. Met het 'onder de vaste prijs" aanbieden heeft deze aanbieder een ongeschreven wet overtreden. Ik had de gasten van Rumah Lotus net gesproken en kon bevestigen wat er was gebeurd. Mijn getuigeverklaring is gefilmd als bewijs..... Ik zal de uitkomst van het tribunaal niet kunnen bijwonen want morgen ga in naar het zuiden. Om vervolgens op dinsdagavond naar Nederland terug te vliegen. De tijd is op, weg, omgevlogen. Als jullie, mijn lezers, ergens nog een beetje ongebruikte tijd hebben liggen, stuur het me dan per expresse even toe alsjeblieft. Ik kan het goed gebruiken.

Voor nu voor iedereen een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen..... een dikke kusssss

Alita