weg restaurant

Hallo lieve allemaal,

Onze laatste volle dag op Bali is alweer over de helft. Morgen staan we klaar voor vertrek uit het Paradijs. Het is omgevlogen deze keer.

Gisteravond hadden we ons diner aan het strand. Omdat de boatcaptains hun zondagse strandschoonmaak corvee moesten houden werd dit iets later dan gepland. Maar dat mocht de pret niet drukken. Terwijl Guust, Aleix (zo goed geschreven?) Monique en ik op het terras wat aan het "indrinken" waren en het vaste volleybalteam in actie konden zien was de familie Partama heel druk met het voorbereiden. Op zeker moment zagen we Putu met de grill voor de vis aankomen. Het zou gaan beginnen! Binnen de kortste keren was er met kokosnootschillen een vuurtje gemaakt en lag de vis gaar te worden. Adek volgde later met in de achterbak van zijn auto wel 10 verschillende gerechten. Genoeg voor een weeshuis! Kleine Alita werd verrast met een door de moeder van Alex gebreide pop die we Magda hebben genoemd. Zo blij dat ze daarmee was. Tanja en Mawel namen een fles wijn mee die uit de nalatenschap van Fritz kwam. Bier en glazen hebben we geleend van Bintang Bali. Bier gekocht dan wel. Muziek werd verzorgd door een toevallige passant op een gitaar van Adek. Het was een fraai gezicht dat restaurant met een bonte mengeling van eters. En het was lekker, zo ongelooflijk lekker. Ik zou willen dat ik smaak kon beschrijven. De zachtheid van de vis, de kruiden in de sambal tomaat, de ajam die zo vers was dat hij net niet weg liep. Bergedel (een soort rosti), tempee goreng, sate lilit, gemengde groenten. Kortom teveel om op te noemen. Voordat we het in de gaten hadden was het negen uur. Er was nog genoeg eten over om nog een keer zo'n gezelschap aan de van de warung geleende tafel te eten te krijgen. Maar we stonden allemaal op ploffen. Het is heel moeilijk om dan maat te houden maar vol is vol. In no time was alles opgeruimd en konden we terug naar Bintang Bali. Nog een afzakkertje. Twee glazen besteld om het restant van de wijn op te drinken, Alex nog een biertje en Guust aan de koffie. Moe maar oh zo voldaan keken we terug naar de plek waar we zo genoten hebben. Maar: weg restaurant!

Ik kijk terug op een heerlijke vakantie. Het heeft wel een paar dagen langer dan normaal geduurd voordat ik alle emoties uit Nederland kwijt was maar daarna heb ik het ruimschoots ingehaald om stressloos verder te kunnen. Alle lezers hartelijk dan voor jullie belangstelling en reacties. Volgend jaar, eind maart, ga ik weer terug. Alleen deze keer. Even geduld dus voor de volgende krantenberichten.

Heel veel liefs, een dikke knuffel, en voor degenen die het op prijs stellen,

een dikke kussss,

Alita

@ Hennie: een polyester boot is op het ogenblik ongeveer 25 miljoen. Dat is exclusief een motor die ook ongeveer 7 miljoen kost. De wachtlijst is lang. Als je nu bestelt ben je nummer 9. En dat betekent dat de levering op zijn vroegst volgend jaar april is. Je hebt gelijk dat een polyester boot kwetsbaar is maar dat is dan alleen als je ermee op een rots vaart. Een gat erin is dan mogelijk maar ook te repareren. Het vergt wel heel veel minder onderhoud dan een houten boot. En als je nu rondkijkt op het strand liggen er meer boten in het water dan op het strand dus dat is ook wel een mooi gezicht. Je hebt gelijk dat een traditionele boot het mooist is maar hier gaat de tijd ook verder en dat is ook wat waard.

@ Monique: vul jij aan wat ik vergeten ben?