Zomaar een paar pareltjes in de vroege ochtend

Lieve allemaal, 

Het belooft voor Guust en mij een rustige dag te worden. Huib en Yvonne zijn op de motoren van Adek en Suci op pad voor een tochtje door de omgeving. Wel achterop gelukkig. 

Vanmorgen waren Huib en ik weer op het strand te vinden. Wat een gewoontedieren zijn we inmiddels. Als we de warung naderen zien we een toerist. Te herkennen aan een cowboyhoed. Hij loopt stevig door richting de boten. Huib en ik klassificeren hem als Australisch. Totdat we verder kijken. Hij wordt gevolgd door een stuk of 5 in zwart geklede lokale ? vrouwen. In ganzenpas met 2 meter onderlinge afstand volgen ze de cowboy. Het is moeilijk te beschrijven maar geloof me, hilarisch om te zien. 

We accepteren de aangeboden koffie en genieten. De volgende routine dient zich aan. Wij noemen ze het ANWB koppel. Man en vrouw. Beiden een zelfde petje op, driekwart broek bedekt hun nog immer witte benen. Op de heenweg loopt de man voorop. De  vrouw op 2 meter erachter. Op de terugweg zijn de posities omgekeerd. Binnenpretjes komen naar buiten als we ons bedenken hoe de wisseling van posities heeft plaatsgevonden. Rechtsomkeerd mars. 

Als laatste schuift een man aan onze tafel. Geen opdringerige gesprekken. Hij woont aan de krater van Mount Batur. Een vulkaan in de provincie Kintamani. Vanmorgen om 3 uur is hij met gasten vertrokken om ze naar lovina te rijden waar ze dolfijnen gaan kijken. Daarna verder naar Lake Bratan en via de rijstvelden van Jatiluwih terug naar huis. Dat is nog een lange weg voor de boeg.  Omdat hij ook bekend is in Sidemen wisselen we telefoonnummers uit. Sidemen staat ook op onze bucketlist. Altijd handig iemand daar kennen.

Tijd om te gaan ontbijten. Huib en Yvonne gaan toeren, Guust puzzelt in stilte, ik zwem wat baantjes. Tijd voor koffie? 

Voor nu voor allemaal een dikke knuffel en voor degenen die het op prijs stellen, een dikke KUSSS

Alita